pynchonian
Ξεκίνησα να διαβάζω το ‘Gravity’s Rainbow’ του Thomas Pynchon πέρσι το Φεβρουάριο. Φυσικά μετά από ένα σημείο το παράτησα, όχι τόσο γιατί δεν είχα ελεύθερο χρόνο (που για το συγκεκριμένο βιβλίο χρειάζεσαι άφθονο), ούτε γιατί είναι «δύσκολο βιβλίο», αλλά πολύ απλά γιατί έχω την κακή συνήθεια να να ξεκινάω 3 και 4 βιβλία μαζί και να τα διαβάζω σε δόσεις. Πέρσι ήταν ο Ian McEwan (τον οποίο επίσης κάπου έχω παρατημένο), φέτος άφησα στην άκρη τον G.K. Chesterton για να τα βάλω με το θηρίο.
Λέγεται ότι οι 2 στους 3 που ξεκινάνε το βιβλίο τα παρατάνε στις πρώτες σελίδες. Αν εξαιρέσω κάποιες παραληρηματικές παραγράφους που διαβάζονται απνευστί, οι άπειροι χαρακτήρες κι η υπερβολικά συμπυκνωμένη πλοκή κατορθώνουν να σου φέρουν πονοκέφαλο- ή να σε στείλουν για καμιά βόλτα. Σίγουρα δεν είναι ‘Finnegans Wake’, αλλά και πάλι αν δεν έχεις γνώσεις ιστορίας Β’Π.Π. και μια εξοικείωση με την φυσική και την παραψυχολογία, τα βρίσκεις λίγο σκούρα.
Ανάμεσα σε οργιώδη μπρέκφαστ με μπανάνα, γιγάντια αδενοειδή, βόμβες V2, αγχωμένο σεξ, γκρίζα απογεύματα στο Chelsea και ιστορίες για dodo, χάρτες με κατανομές Poisson, ταρό, herero και γερμανικά κοινόβια, υπάρχει χώρος για να σκεφτείς πώς ο Pynchon καταφέρνει να γυρνά την ιστορία κυκλικά, να μεταφέρει τον διάλογο απ’τον ένα χαρακτήρα στον άλλο, με αυτή τη συνειδησιακή ροή που κάνει τη σελίδα να μοιάζει βουνό (έχει και 1000 πανάθεμά το..). Και φυσικά μια αξέχαστη σκηνή στην τουαλέτα με τον Malcolm X, που αντέγραψε σχεδόν καρέ-καρέ ο Irvine Welsh στο ‘Trainspotting’..
Οι ανυποψίαστοι αναγνώστες ας (μην) αρκεστούν με μια εισαγωγή, μια σύνοψη, μια ανάλυση, ένα ψαγμένο wiki, συν ένα συν ένα. Για όσους βαριούνται τα κείμενα, υπάρχουν και εικόνες.
Εγώ πάντως τα ανωτέρω site τα απέφυγα, είπα να τα τσεκάρω εκτενώς αφού σκοτώσω το κτήνος.
«Έχουμε τη στιγμή, και τις δυνατότητές της».
οι φωτό, είναι από το site του jonathan rosenbaum
posted by schottkey at 02:59
4 Comments:
Νομιζω οτι θα μου παρει πολυ καιρο μεχρι να σκοτωσω και εγω το κτηνος του Pynchon, οποτε ισως ενδωσω στα links που δινεις.
Ακομα εξαφανισμενος ειναι αυτος αληθεια;
Όχι δε θα στο συνιστούσα. Και τα links ουσιαστικά δουλεύουν παράλληλα με το κείμενο, αμφιβάλλω αν βγάζεις άκρη απ'όσα λένε από μόνα τους.
Ναι υποτίθεται πως δεν τον έχει βρει κανείς, ότι υπάρχει μία μόνο φωτό του στη δημοσιότητα κτλ.
Έβγαλε πρόσφατα ένα νέο βιβλίο βέβαια (το 'Infinite Jest'), άρα ζει. Έχω την εντύπωση πως μπορεί να είναι κάποιος ήδη γνωστός συγγραφέας, που χρησιμοποιεί και το Pynchon ως alias..
Μόλις τελείωσα το V. Να τα συμβουλευτώ τα links λες παράλληλα με το Gravity's Rainbow ή να τα αφήσω για το τέλος;
Ξεκίνησα να διαβάζω το ‘Gravity’s Rainbow’ παράλληλα με ta links. Έχοντας στο νου ότι το βιβλίο έχει 1000 σελίδες, αν καθόμουν και κοιτούσα στο wiki που κάνω λινκ, κάθε αναφορά και τι εννοεί ο Pynchon σε κάθε παράγραφο (που παρά την καλή μετάφραση, άπειρα χάνονται απ’το πρωτότυπο κείμενο, γιατί πολλά είναι λογοπαίγνια, inside jokes, αναφορές σε ταινίες/τραγούδια κτλ.), θα μου έπαιρνε γύρω στους 3 μήνες για να το τελειώσω.
Συνεπώς, προτείνω να διαβάσεις την εισαγωγή, και να ξεκινήσεις το βιβλίο μόνο του. Έτσι κι αλλιώς, σε κάποιο σημείο θα αναρωτιέσαι ποιος χαρακτήρας είναι ποιος και πώς συνδέονται όλοι μεταξύ τους. Άλλωστε οι πρώτες 200 σελίδες είναι συναρπαστικές, μετά ίσως τα βρεις λίγο σκούρα..
Post a Comment
<< Home