it’s too many
un Δεν ήμουν ποτέ φαν των 2manydjs. Ανήκουν σε μια κατηγορία μουσικής που έχει κατά το ήμισυ εκφυλιστεί, και παράγει τόνους σαβούρας. Αλλά η πρόσφατη εκπομπή τους στο BBC Radio One, είναι πολύ καλή. Ο λόγος; Διότι στην πρώτη ώρα της εκπομπής κάνουν ένα mix με 420(!) εισαγωγές τραγουδιών. Το (γιγαντιαίο) tracklist εδώ, κι εδώ το κατεβάζεις (via audioporncentral).
deux Ο Jeff Mills είναι εξώφυλλο στο Wire. Ελπίζω να μην τον ανακαλύψουν πάλι διάφοροι εξαιτίας αυτού.. Η συνέντευξη είναι 20 σελίδες, δεν είναι μόνο για μουσική, και την διαβάζεις ολόκληρη στο site του Wire.
trois Αν αυτό δεν είναι το καλύτερο μουσικό παιχνίδι ever, δεν ξέρω ποιο είναι.
quatre Όπως πολύ σωστά λέει ο Simon Reynolds, το παρακάτω εξώφυλλο (οι Kraftwerk ως Robert Johnson) είναι μεγαλοφυές. Επίσης, υπάρχει ένα κλαμπ στη Γερμανία με το όνομα Robert-Johnson.
6 Comments:
ok έξυπνη ιδέα των 2many, αλλά το αποτέλεσμα είναι αδιάφορο έως βαρετό.
Εντάξει δεν είναι mix για να χορέψεις ή να το βάζεις καθημερινά να το ακούς.
Δες το ως ένα μικρό μουσικό quiz, στο πόσα intros θα μαντέψεις ας πούμε.
Διαβαζα την συνεντευξη του mills αργα χθες βραδι.
Μερικα ενδιαφεροντα σημεια, οπως εκει στο τελος που λεει οτι θα ηθελε να βρει ενα τροπο να φτιαχνει μουσικη και μετα το θανατο του! Λεει πολλα για την παιδικη του ηλικια και ως συνηθως αποφευγει να μιλησει για την εποχη των UR. Ας τον ανακαλυψουν πολλοι, εστω και τωρα, δεν νομιζω οτι ειναι κακο. Αρκει να μπορεσουν να δουν λιγο παραπερα απο το "the bells" - ξερεις οτι καποιος δεν γνωριζει και πολλα απο μιλλς αν το πρωτο πραγμα που αρχισει να σου λεει ειναι το ποσο τα *σπαει* αυτο το κομματι.
2many δεν ειναι του γουστου μου, εχω την αισθηση παντως οτι οι optimo ειναι μια καπως πιο ενδιαφερουσα εκδοχη τους.
Όχι, όχι, δεν το εννοούσα έτσι το «να τον ανακαλύψουν». Εννοώ ότι λόγω Wire πολλοί χωρίς να έχουν ιδέα ποιος είναι ο Mills, ξαφνικά αρχίζουν να γράφουν ύμνους, if you know what I mean. Μακάρι να τον ανακάλυπτε κόσμος, έστω κι από μια τέτοια συνέντευξη- αλλά χλωμό. Anyway, νομίζω ότι η εποχή UR έχει τελειώσει οριστικά για τον Mills, κι ηχητικά θεωρώ ότι έχει μπει ταφόπλακα και στην εποχή Axis. Πάντα μου έμοιαζε παράξενος πάντως, και σαν μουσικός, και σαν άνθρωπος.
Για το mix: δεν είναι τόσο για τους 2manydjs, όσο για τα intros. Το είδα ως ένα ωραίο παιχνιδάκι, σαν ένα κουδούνι του Παβλόφ, που χτυπά μέσα σου στα πρώτα 30” που ακούς το τραγούδι, κι εσύ ψάχνεις να βρεις από πού το ξέρεις.
Ναι, ξερω τι εννοεις. Την προηγουμενη φορα που το wire ειχε συνεντευξη με τον mike banks μαθαμε επισης πως οι underground resistance εχουν σαμπλαρει ποπη αστεριαδη - οχι απο το wire φυσικα!
Και εγω θα ελεγα πως η UR εποχη για τον mills εχει περασει οριστικα, οπως και για τον robert hood, αν και με την αναβιωση παλιων προτζεκτ σαν το
x 102 ποτε δεν ξερεις. BTW, ακομα να ακουσω το blue potential που εκανε με εκεινη την ορχηστρα...
Έλα, τώρα γίνεσαι κακός! Τςτς..
Αν και δεν γνωρίζω τι είναι αυτό με την Αστεριάδη.
Το ‘Blue Potential’ το έχω ακούσει. Καλό άλμπουμ- αλλά όχι κάτι exceptional..
Post a Comment
<< Home