Η αβάσταχτη ελαφρότητα του πίνε

Μπορεί να είναι σκληρό, αλλά το ξημέρωμα ενός καλύτερου κόσμου και μιας δίκαιης κοινωνίας με όλους τους ανθρώπους ίσους, δεν το έζησε η ανθρωπότητα επειδή είναι, πιθανόν, αντίθετο με τη φύση των ανθρώπων... Γιατί η ίδια η φύση του ανθρώπου κουβαλάει μέσα της το «καλό» και το «κακό», το «δίκιο» και το «άδικο» σε αντίθεση με το απόλυτο καλό του σοσιαλισμού. Να οι λόγοι αποτυχίας των σοσιαλιστικών ιδανικών και των πρωτόγνωρων- στην ανθρώπινη σκέψη- θεωρητικών έργων των Ένγκελς και Μαρξ. Αντίθετα, ο καπιταλισμός φέρει ως θέση τη συνύπαρξη του «καλού-κακού» μέσα στην ίδια την ιδεολογία του. Γι΄ αυτό «πάει», εκφράζει πιο σφαιρικά την πολύπλοκη ανθρώπινη φύση. Άλλο θέμα αν ο καπιταλισμός ήταν, είναι και θα είναι στα χέρια των λίγων. Με τους πολλούς να παλεύουν, μάταια, να γίνουν σαν τους λίγους πλουτοκράτες... Αλλά, ο νόμος της ελεύθερης και άγριας αγοράς ειναι πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση. Γι΄ αυτό και ο σοσιαλισμός αυτοκαταργήθηκε, ουσιαστικά. Δεν μπόρεσε, πολύ απλά, να βγει νικητής παλεύοντας να αλλάξει- έστω να «καλυτερεύσει»- την ίδια τη φύση του ανθρώπου για τον οποίον οραματιζόταν το ιδανικό αύριο...

Όχι, το απόσπασμα δεν είναι από λογύδριο της Αλέκας Παπαρήγα. Ούτε από δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για τα έργα Βωβού. Ούτε έστω, από άρθρο του Παντελή Μπουκάλα.
Θα μπορούσα να το βάλω ως κουίζ, αλλά είναι τέτοια η απήχηση του «μετρ», που λες, κομμάτια να γίνει. Από την κριτική των ‘Νέων’ για την τελευταία ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου λοιπόν. Και δεν είναι καν Δανίκας..