schott:08 key:05

#5. M83-Saturdays=Youth [Mute]
Ω, η έκπληξις! Υπό Κ.Σ., το συγκεκριμένο άλμπουμ όχι στα 20, ούτε στα 50 δε θα ήταν. Την πρώτη φορά που το άκουσα, μου άρεσε απλά- όμως σε κάθε νέα ακρόαση μου άρεσε περισσότερο, διαπίστωνα πως έχει ολοκληρωμένες συνθέσεις και (για πρώτη φορά σε δίσκο των Μ83) τραγούδια. Εδώ μέσα κρύβονται οι Psychedelic Furs (εποχής ‘Pretty In Pink’), οι Cocteau Twins κι οι Prefab Sprout. Οι ambient γραμμές του ‘Digital Shades’ και τα ξεσπάσματα του ‘Before The Dawn Heals Us’ (στο ‘Couleurs’). Όσοι έχουν χτυπηθεί από τον ιό eighties δύσκολα θα αναρρώσουν- όσοι το χλεύαζαν, ας το ξανακούσουν. Detour ahead: Highway of endless dreams.

Το χειρότερο #5. The Killers-Day and Age [Island]. Δεν ξέρω τι συνέβη στους Killers (τους οποίους συμπαθώ), αλλά το ‘Day and Age’ μοιάζει τόσο προχειροφτιαγμένο, σαν να τους ανέθεσε η Cosmote να γράψουν κομμάτια για τις νέες της διαφημίσεις. Μπορεί να φταίει η (άχρωμη εδώ) φωνή του Brandon Richard Flowers, μπορεί η ισοπεδωτικά ιλουστρασιόν παραγωγή του Stuart Price. Πάντως η κακή μέρα φαινόταν από το ‘Human’ (“are we human/or are we dancer?”- τι δεν πιάνω ακριβώς;), το οποίο θυμίζει κακό b-side των A-ha από το 1986.


The rest, the rest.