terry, meet mika+ilpo

PAN SONIC
Οι Pan Sonic άνετα διεκδίκησαν και τελικά κατέκτησαν τον τίτλο του απόλυτου γεφυροποιού μεταξύ του εγκεφαλικού πειραματισμού και της electronica.
Οι ίδιοι οι Pan Sonic σημειώνουν ότι «η έμφαση είναι στους ήχους που γίνονται αισθητούς από το σώμα και την επίδραση των συχνοτήτων στον εγκέφαλο». Οι κριτικοί παγκοσμίως υποστηρίζουν πρόκειται για μία από τις πιο έξυπνες, εργατικές και προσηλωμένες στο στόχο τους μπάντες.
Στη σκηνή μαζί τους θα είναι η τσελίστρια Hildur Gudnadottir, μέλος της Kitchen Motors (ουσιαστικά το μεγαλύτερο φυτώριο μουσικών της Ισλανδίας) και θιασώτης των drones.

Σάββατο 04/11/06




Terry Riley
Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή συνθέτες του 20ου αιώνα, ο Terry Riley αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς για το μουσικό κίνημα του μινιμαλισμού αλλά και της σύγχρονης σύνθεσης εν γένει. Έγινε παγκοσμίως γνωστός μέσα από το κλασικό πλέον έργο του IN C, ωστόσο η δράση του (που εκτείνεται μέσα σε πέντε δεκαετίες) περιλαμβάνει την ανάπτυξη όλων των τεχνικών που καθόρισαν τον avant-garde ήχο της μεταπολεμικής περιόδου, συνεργασίες με σημαντικούς μουσικούς και σχήματα, εγκαταστάσεις, μελέτες καθώς και αναρίθμητα πρωτότυπα καλλιτεχνικά projects. Η εφημερίδα London Sunday Times τον έχει κατατάξει «μέσα στις 100 προσωπικότητες που διαμόρφωσαν τον 20ο αιώνα».
Συνοδευόμενος από τον επί δεκαετίες ενεργό και διάσημο στους χώρους της σύγχρονης σύνθεσης και του αυτοσχεδιασμου κοντραμπασίστα, Stefano Scodanibbio, Ο Terry Riley πρόκειται να παρουσιάζει ζωντανά το έργο του Night Ragas.
Η συναυλία έχει αυστηρά προκαθορισμένο αριθμό καθήμενων θεατών. Ο αριθμός αυτός έχει οριστεί στα διακόσια πενήντα (250) καθίσματα και για τον λόγο αυτό θα υπάρχει λίστα κρατήσεων.
Οι κρατήσεις μπορούν να γίνονται στο τηλέφωνο 210 3425335

Κυριακή 05/11/06





http://bios.gr/events.html#pansonic

http://bios.gr/events.html#riley

Μήνυσις

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ


ΚΑΤΑ

1. Γκουγκλ Κομ,
2. Αισθάνομαι Τυχερός
2. Παντός ετέρου υπευθύνου.

Αθήνα, 27 Οκτ. 06

Την 20η Οκτωβρίου 2006, ομάδα κακοποιών στοιχείων πραγματοποίησε επίσκεψη στο παρόν μπλογκ, με πρόσχημα την συμμετοχή στην ενημέρωση τις απογευματινές ώρες της ως άνω ημέρας από διαφόρους κοινωνικούς φορείς και οργανώσεις. Τα άτομα αυτά, απρόκλητα και προσχεδιασμένα, δημιούργησαν πληθώρα hits, άσκοπες αναγνώσεις ανουσίων ποστ, προέβησαν δε σε παραπλανητικές πλοηγήσεις έτερων ιστοσελίδων, μέσω αναζήτησης των θιγομένων προσώπων.

Μετά δε τις παραπλανητικές αναφορές στο παρόν μπλογκ, προκάλεσαν τα ως άνω εγκλήματα

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

με την ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου

ΑΙΤΟΥΜΑΙ:

Την κατά νόμον παραδειγματική τιμωρία των μηνυομένων και παντός ετέρου υπευθύνου.


Παρακαλώ, όπως μου χορηγήσετε επικυρωμένο αντίγραφο της παρούσης.

Οι αναφέροντες

Μαζωνάκης σ'έχω κάνει Θεό στίχοι
Μπούτια Θρασκιά
Βίντεο σάσα μπάστα
Στρουμφάκι ερεθισμένο
Έφη θώδη γιορ τζαστ του γκουντ του μπι τρου
Ντουλάπια ψάχνω

Species of the iPod

Tools for the post-mtv generation, sonic style:

iDJ Mixing Console for iPod
The iDJ is a 2-channel mixer that enables mobile DJs and iPod enthusiasts to seamlessly integrate their portable music libraries with other music and sound reinforcement systems�transforming the iPod from a personal music player into a source playback device. With its compact form factor, comprehensive feature set, and a blue on white aesthetic appeal that blends perfectly with the iPod, the iDJ makes the music more accessible and the party better than ever.


www.numark.com

always returning

Εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Atlantis, όπως φαίνεται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

O Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) βρίσκεται σε ύψος περίπου 360 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, έχει το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τη Γη σε μιάμιση ώρα.

Οι φωτό, από το μπλογκ του Warren Ellis.

τράκτατους λοτζικο-φιλοσόφικους

Η ποίηση από τη μαλακία, μια λέξη δρόμος.

favclipsthree

Bjork-All is full of love

your mind is a ghetto

birth

όνειρο, ίσως

11ο φεστιβάλ κόμικς της Βαβέλ, Γκάζι.

upcoming

Gagarin
Metric 27/10
Art Brut 2/11
Sophie Solomon 04/11
Eyeless In Gaza 23/11
Kaiser Chiefs 1-2/12
Plaid 08/12
Nouvelle Vague 15/12
Joan As Police Woman 16/12

Bios
Spaceheads 19/10
Scanner 20/10
Clark 24/10
David Holmes/Andy Votel 27/10
Juan McLean & Shit Robot 18/11

Luv
Luciano 20/10
John Acquaviva 27/10
LTJ Bukem 02/11
Umek 03/11
Miss Kittin 24/11
Jeff Mills 15/12
Terry Francis 23/12


Motel
Navid Tahernia 27/10
Superpitcher 03/11
SCSI9 24/11
Michael Mayer (?)

Επίσης, Duran Duran 22/10 στο Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας, και Tool 16/12 στον ίδιο χώρο.
Α, παίζει κι ο Morrissey 25/11 στο Κλειστό Φαλήρου..

Choose 9: τον τρομερό χιλιανό Luciano, το ηλεκτρονικό τρίο Plaid-Clark-Scanner, τους φρέσκους Metric, το δίδυμο της DFA Juan McLean & Shit Robot, Nouvelle Vague, και Eyeless In Gaza για τους νοσταλγούς της Cherry Red.

d’ya know how to dance girly?

Ποιος είπε πως οι Daft Punk δεν συνδυάζονται με το τσάρλεστον;



Daft Punk-Around the World

πόεμ προντιούσερ ντοτ κομ

Εδώ και μέρες μου έχουν κολλήσει (υποσυνείδητα;) στο μυαλό μερικές φράσεις. Την πρώτη φορά ίσως δεν είχα διαπιστώσει το πώς και το γιατί, όμως ύπουλα είχαν τρυπώσει στον εγκέφαλό μου- “Everything’s recorded already/ More human than human”. Αυτή στη φωτό ανωτέρω είναι η AGF, ή αλλιώς Antye Greie, με συμμετοχές σε δίσκους του Craig Armstrong και του Luomo μεταξύ άλλων. Ακούω ένα λάιβ της στο Ultrahang Festival από το 2003, πιο πολύ απαγγέλλει λέξεις πάνω από τη μουσική, φράσεις διάσπαρτες όπως οι πιο πάνω.
Κι όμως δεν είναι αυτή που αγαπώ στους δίσκους του Luomo. Είναι μια φινλανδή τραγουδίστρια της τζαζ που κάνει σχεδόν όλα τα φωνητικά, ονόματι Johanna Iivanainen, από αυτές τις περιπτώσεις που ερωτεύεσαι μια φωνή οριστικά κι ανεπίστρεπτα, χωρίς καν να ξέρεις ποια είναι, πώς είναι, από πού έρχεται και πού σε πάει. Είτε την ακούω στο ‘Paper Tigers’ είτε στο ‘Present Lover’, η ζημιά είναι η ίδια. Εθισμός. Μάλλον.

I really don’t mind/you don’t have to be kind/Your right is my wrong

Well said..

it is niiiiiiice

Η καινούρια ταινία του Sacha Baron Cohen, ή αλλιώς Ali G, Borat.

Ο Borat είναι από το Καζακστάν, κι όπως φαίνεται στο πιο πάνω τρέιλερ, περνά μια εικόνα του Καζακστάν που πολλοί κάτοικοί του πιθανόν να βρίσκουν προσβλητική.

The government of Kazakhstan threatened him with legal action after the MTV EMA ceremony in Lisbon, and the authority in charge of the country's country-code top-level domain name removed the website that he had created for his character (www.borat.kz) for alleged violation of the law — specifically, registering for the domain under a false name. The New York Times (among others) has reported that Baron Cohen (in character as his Borat persona) has urged them on, stating "sue this Jew!" [4] He was, however, recently defended by Dariga Nazarbayeva, a politician and the daughter of Kazakhstan President Nursultan Nazarbayev, who stated "We should not be afraid of humour and we shouldn't try to control everything, I think." (wiki)

Βέβαια ο χαρακτήρας του Borat αρχικά ήταν Αλβανικής υπηκοότητας, και ο Cohen σατιρίζει εξίσου τους Αμερικανούς στο φιλμ. Αλλά η σάτιρα πάντα έτσι ήταν, ας μην μπλέκουμε με κλισέ αιώνων.

Με ένα search στο YouTube βρίσκεις κι άλλα κλιπάκια.

Σάββατο 14/10/06, 11.30 μ.μ., BΟRAT του Λάρι Τσάρλς, στον κινηματογράφο Ιντεάλ.

Are you scared honey?

[ ] θέλω να κλέψω την παράσταση από τους ηθοποιούς μου
[ ] η ταινία είμαι ΕΓΩ
[ ] ψάξε ψάξε θα με βρεις-a quiz
[ ] η εμφάνισή μου ουσιαστικά είναι ένα κέντρισμα στο υποσυνείδητο, μια επιπλέον εικόνα
[ ] για δες, δεν αδυνάτισα;

(check στο κατάλληλο κουτάκι)

This Time (I'm Gonna Try It My Way)

Dj Shadow @ The Avalon, Los Angeles CA

1. Grandmaster Flash & The Furious Five-Wheels Of Steel
(from 1981, the very first record i ever bought)

2. Kraftwerk-Numbers

3. 2 Live Crew- What I Like

4. Double Dee & Steinski-Lesson Three

5. De La Soul-The Magic Number

6. Public Enemy-Bring The Noise

7. Peshay-Piano Tune

8. Killer Klan-Tell Dem (νομίζω πως είναι αυτό, δεν άκουσα και καλά)

9. Three Six Mafia-Tear Da Club Off

10. The Federations-Hyphee


Αυτά είναι τα 10 κομμάτια που δήλωσε ως βασική επιρροή του για να φτιάξει μουσική ο DJ Shadow, καλεσμένος στην εκπομπή της Mary Anne Hobbs, την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου στο ραδιόφωνο του BBC.

Το τελευταίο του άλμπουμ ‘The Outsider’ κυκλοφορεί από την Island Records, ενώ ο ίδιος αυτό τον καιρό βρίσκεται σε περιοδεία στην Αμερική. Για τους φαν και ικανούς στα visual γενικώς, τρέχει κι ένας διαγωνισμός.




DJ Shadow-3 Freaks

(Το βίντεο δε λέει πολλά, είναι και πιο hip hop απ’ό,τι έχει συνηθίσει ο Shadow τις παραγωγές του- οι νοσταλγοί του παλιαιότερου ήχου, μάλλον προς Cut Chemist πρέπει να κατευθυνθούν..)


DJ Shadow - Six Days (by Wong Kar Wai)


DJ Shadow - Walkie Talkie


DJ Shadow-Organ Donor


.

DJ Shadow and Cut Chemist Part 1

DJ Shadow and Cut Chemist Part 2

DJ Shadow and Cut Chemist 2006




djshadow.com

a laugh with hills/the autumn crash

Στον απόηχο ενός από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, του “Body Riddle” ο (Chris) Clark καλλιτέχνης της ιστορικής ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας Warp Records, επισκέπτεται για δεύτερη φορά το Bios. Συνοδευόμενος από έναν ταλαντούχο session drummer, ο Clark πρόκειται να παρουσιάσει ένα ζωντανό set γεμάτο από αλλεπάλληλες σκεβρωμένες μελωδίες, αναλογική ποιότητα ήχου και ίχνη από τα ιδιώματα της jazz, του kraut-rock, και της musique-concrete.
(από την καταχώρηση του bios)


Clark-Dusk Raid.mp3

Clark-Dead Shark Eyes.mp3

Clark-Herr Bar.mp3


Mixing computer-generated crunches, pops and clicks with organic synthesizer tones and heavily processed sounds, Chris Clark creates tense and brilliant electronica that struggles between a sense of natural wonder and exuberance and dark, foreboding undercurrents.
(από το allmusic.com)


24 Οκτωβρίου, στο Bios.


warprecords.com/chrisclark

myspace.com/throttleclark

Clarence Park

Που υπογράφω;

[..] Ο 69χρονος Γουίλιαμ Ντουέιν Τάλκοτ, φιγούρα του μπίτνικ στο Σαν Φρανσίσκο, άφησε το μάταιο τούτο κόσμο στις 5 του περασμένου Ιουνίου. Αντίθετα, δεν... άφησε ούτε έναν από τους κωδικούς που χρησιμοποιούσε για να δει την ηλεκτρονική αλληλογραφία του, ούτε καν ένα χάρτινο αντίγραφο της ατζέντας του με εκατοντάδες διευθύνσεις και τηλέφωνα φίλων και γνωστών. Η Yahoo, εταιρεία στην οποία ο Τάλκοτ διατηρούσε θυρίδα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αρνήθηκε να αποκαλύψει τον προσωπικό του κωδικό ακόμη και σε συγγενικά του πρόσωπα. Η κόρη του, Τζούλι, βρίσκεται σε απόγνωση. «Πίστευα ότι θα έβρισκα όλα τα δεδομένα του στον υπολογιστή του ή στο Διαδίκτυο. Αλλά πώς να τα δω χωρίς να ξέρω τους κωδικούς του;», λέει με παράπονο.

Την περασμένη χρονιά η Yahoo εξαναγκάστηκε με ένδικα μέσα να παραδώσει τον κωδικό πρόσβασης στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ενός συνδρομητή της, πεζοναύτη των ΗΠΑ, ο οποίος σκοτώθηκε στον πόλεμο του Ιράκ στον πατέρα του. «Αποτελεί συμβατική μας υποχρέωση να τηρούμε απόλυτη εχεμύθεια ως προς τα προσωπικά στοιχεία και τους κωδικούς των ατόμων που έχουν υπογράψει και διατηρούν θυρίδα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην εταιρεία μας» λέει πολύ σοβαρά η Κάρεν Μέιχον, εκπρόσωπος της Yahoo. Η Google, από την άλλη, δείχνει πιο «λογική»: σε περίπτωση θανάτου δέχεται να παραδώσει τον κωδικό πρόσβασης στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στα μέλη της οικογένειάς του εκλιπόντα, εφόσον αυτά της παρουσιάσουν επίσημο έγγραφο, το οποίο να αποδεικνύει το θάνατο του συνδρομητή της, αλλά και έγγραφη συναίνεσή του για πρόσβαση τρίτου στο περιεχόμενο της ηλεκτρονικής θυρίδας του. [..]

(το κείμενο, από την Ναυτεμπορική)



Προεκτείνοντας το παραπάνω: η σύνταξη μιας διαδικτυακής διαθήκης, προκαταβάλλει τον θάνατο της ηλεκτρονικής ‘περσόνας’ μας. Υπό την έννοια πως εφόσον συντάσσεται, ο συντάκτης αποδέχεται και το τέλος αυτού του χαρακτήρα, καθιστώντας το ‘έργο’ του (μέιλ, κείμενα, blog, οποιοδήποτε οπτικό/ηλεκτρονικό υλικό- φωτογραφίες, βίντεο, net art ίσως) ως ηλεκτρονικό κειμήλιο, παρακαταθήκη στα πρόσωπα που αυτός επιλέγει, αλλά σαφέστατα μη-ενεργό.

Κι όμως, ο βιολογικός θάνατος, αν και προηγείται του ιντερνετικού ‘τέλους ζωής’ μας, δεν αποτελεί στην πραγματικότητα τη λήξη ύπαρξης της διαδικτυακής περσόνας. Χρονικά αδρανής, αλλά web-based alive and kicking, η δικτυακή ταυτότητα παραμένει εκκρεμής στο νετ, όπως ένα μπουκάλι πεταμένο στο διάστημα.

Εκτός και αν ο αποθανών παραδίδοντας τα ‘κλειδιά’ στον επόμενο διαχειριστή, αποφασίσει μια εκ νέου ενεργοποίηση αυτού του χαρακτήρα του κυβερνοχώρου, δημιουργώντας ένα (σαφέστατα τρομερά ενδιαφέρον) δικτυακό ζόμπι.

like wind through lonely fences

epilog

Epilog (short film)

1991, 16 mm. 12 min. Language: German
A Griebe/Tykwer Production (Black Out Films)

Το 'Epilog' είναι η δεύτερη μικρού μήκους ταινία που γύρισε ο Tom Tykwer, το 1991 (η πρώτη ήταν το 'Because', από το 1990).
Η τελευταία του ταινία είναι η μεταφορά του βιβλίου του Patrick Süskind, 'Το Άρωμα' (Das Parfum).

www.parfum.film.de



Μια συνέντευξη με τον Tim Burton, εδώ

a black so black

that sucked all colors

τεν λινξ

μάικολ τζέκσν, φάε τη σκόνη μου

tanks have feelings too..

τα παιδία παίζει

ooh ooh that smell, can't u smell that smell?

achtung-γιγανταία έντομα. Εγκαταλείψατε περιοχή άμεσα.

γκουγκλ πάμπιν' λάικ ε χαρτ

error

αν πετύχει..

καθρέφτες

ads

most links found on w.gibsonboard

built to spill

hapax legomenon

"The desire to take photographs may perhaps arise from the following observation: looked at in general, from the angle of meaning, the world is distinctly disappointing. In detail, taken unawares, it is always perfectly self-evident."

Jean Baudrillard-Photographies

also: The Violence of the Image





"Coke has the paradoxical quality that the more you drink it, the more you get thirsty. So, when the slogan for Coke was "Coke is it!", we should see in it some ambuigity — it’s "it" precisely insofar as it’s never IT, precisely insofar as every consumption opens up the desire for more."

Slavoj Žižek-The Superego and the Act


also:

Why does a Letter always arrive at its Destination?

The Lesbian Session

Run, Isolde, Run

The Matrix, or two sides of Perversion

Flesh lawn dogs

favclipstwo

Deep Dish feat. EBTG-The Future of the Future

come get it, i got it

“Don’t blame the white man for nothing…. I came to this country—I didn’t know how to speak English, I made something of myself. I went to the library…. They got libraries in the ’hood. And if they don’t got libraries, tell your mayor, your governor, whoever in your county, put some more f***in’ libraries in the ’hood.”

-Wyclef Jean, από το ντοκιμαντέρ 'Dave Chapelle's Block Party', απευθυνόμενος στα μέλη μιας χορωδίας.

τουέντι-φάιβ

1. Red Road
2. Paris je t'aime
3. Paprika
4. Den Brysomme Mannen
5. Farval Falkenberg
6. The Pervert's Guide to Cinema
7. When the Road Bends..Tales of a Gypsy Caravan
8. La Battaglia di Algeri
9. Dave Chapelle's Block Party
10. Ils
11. Viy
12. The Lost
13. loudQUIETloud
14. Tzameti
15. Neil Young: Heart of Gold
16. Shortbus
17. Blood Tea and Red String
18. Do Over
19. Pornostar
20. Black Kiss
21. Thundercrack!
22. Go Fish
23. Glastonbury
24. Air Guitar Nation
25. Sieben Himmel

A Hidden Forest

Björk VS The Cure

Four days' one-liners (iii)

Shortbus: η μεγάλη απογοήτευση του φεστιβάλ για μένα, θα πρέπει να ανήκω στη μικρή μειοψηφία του κοινού που δεν του άρεσε (άλλωστε βγήκε καλύτερη ταινία για το κοινό)- μετά το πολύ καλό πρώτο 20λεπτο, η ταινία έκανε κοιλιά, οι διάλογοι μου θύμιζαν ελαφρώς Sex and the City (παρά τις κάποιες πολύ καλές ατάκες), δυστυχώς ο Mitchell δεν πέτυχε να αποδώσει την εικόνα της πόλης μετά την 11/9 όπως το έκανε π.χ. το '25th Hour', για μένα αυτό ήταν το point της ταινίας κι όχι το σεξ, κρίμα..

Ils: θύμιζε υπερβολικά το 'Haute Tension', ωραία η λύση και πρωτότυπη (είναι αληθινή ιστορία), ατμοσφαιρικό, ό,τι πρέπει για μεταμεσονύκτια..

La Battaglia di Algeri: οι αναγωγές στη σημερινή εποχή και σε ανάλογες συνθήκες απαραίτητη, ζωντανό παρά τα χρονάκια του.

Glastonbury: το χειρότερο από τα μουσικά, κάκιστη σκηνοθεσία, ελάχιστη μουσική (τους Levellers πού τους θυμήθηκε ο Temple;), μάλλον freak show θύμιζε παρά ντοκιμαντέρ..

Paris je t'aime: τα σπονδυλωτά τα βαριέμαι, αυτό ήταν Η εξαίρεση- όλα τα φιλμάκια πάνω από το μέσο όρο, μερικά ήταν μικρά διαμάντια (Tykwer, Payne, Chomet, Salles)

favclipsone

Sebastien Tellier-La Ritournelle

Rajasthani

O ανωτέρω νεαρός στη φωτό ονομάζεται Harish και είναι ένας χορευτής από το γκρουπ Maharaja, από το Ρατζαστάν της Ινδίας.
Οι Maharaja αποτελούνται από ποιητές, τραγουδιστές και μουσικούς, ο καθένας τους από διαφορετικές κάστες (η Ινδία είναι η γενέτειρα των Romani). Ο Harish, (ο οποίος ντύνεται γυναίκα σε κάθε εμφάνιση του γκρουπ), μετά τον θάνατο τον γονιών του ανέλαβε να συντηρήσει την οικογένεια του μέσω του χορού. Ο χορός που εκτελεί ονομάζεται Rajasthani, και γίνεται με τα γόνατα (!).

Ένα μικρό δείγμα, εδώ.
(από το εντυπωσιακό ντοκιμαντέρ ‘When the Road Bends..Tales of a Gypsy Caravan’ της Jasmine Dellal που προβλήθηκε στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας)