πόεμ προντιούσερ ντοτ κομ

Εδώ και μέρες μου έχουν κολλήσει (υποσυνείδητα;) στο μυαλό μερικές φράσεις. Την πρώτη φορά ίσως δεν είχα διαπιστώσει το πώς και το γιατί, όμως ύπουλα είχαν τρυπώσει στον εγκέφαλό μου- “Everything’s recorded already/ More human than human”. Αυτή στη φωτό ανωτέρω είναι η AGF, ή αλλιώς Antye Greie, με συμμετοχές σε δίσκους του Craig Armstrong και του Luomo μεταξύ άλλων. Ακούω ένα λάιβ της στο Ultrahang Festival από το 2003, πιο πολύ απαγγέλλει λέξεις πάνω από τη μουσική, φράσεις διάσπαρτες όπως οι πιο πάνω.
Κι όμως δεν είναι αυτή που αγαπώ στους δίσκους του Luomo. Είναι μια φινλανδή τραγουδίστρια της τζαζ που κάνει σχεδόν όλα τα φωνητικά, ονόματι Johanna Iivanainen, από αυτές τις περιπτώσεις που ερωτεύεσαι μια φωνή οριστικά κι ανεπίστρεπτα, χωρίς καν να ξέρεις ποια είναι, πώς είναι, από πού έρχεται και πού σε πάει. Είτε την ακούω στο ‘Paper Tigers’ είτε στο ‘Present Lover’, η ζημιά είναι η ίδια. Εθισμός. Μάλλον.

I really don’t mind/you don’t have to be kind/Your right is my wrong

Well said..