Saturday, September 30, 2006

Four days' one-liners (ii)



Dave Chapelle’s Block Party: αντί για μπάρμπεκιου στο πάρτυ, καλείς hip hop και r’n’b stars- Gondry knows its skills (χάρη στον Dave Chapelle η ταινία ανεβαίνει ένα επίπεδο πάνω)

When the Road Bends..Tales of a Gypsy Caravan: μεγάλη έκπληξη αυτό το ντοκιμαντέρ, ακόμα κι αν δε σε συγκινεί η συγκεκριμένη μουσική, υποκλίνεσαι στη δύναμη των εικόνων- εξαιρετικά φτιαγμένο.

Pornostar: η πρώτη ταινία που γύρισε ο Toyoda, πρωτόλειο και βίαιο, αν είχε περισσότερο χιούμορ θα ήταν καλό- άφθονο σε μαχαίρια/σουγιάδες/στιλέτα.

Tzameti: μικρή απογοήτευση, το περίμενα καλύτερο-τα πρώτα 20 λεπτά ήταν σαν επεισόδιο της Λάμψης, κακή σκηνοθεσία, κακές ερμηνείες, προβλεπόμενη η ιστορία (οι όποιες αναφορές στο τέλος του ‘Carlito’s Way’ και του ‘Collateral’, προτιμότερο να αγνοηθούν), μας έμεινε το ασπρόμαυρο..

Air Guitar Nation: αν ένα τέτοιο γεγονός αρκεί για να φτιάξεις ολόκληρη ταινία, τότε μονομιάς και το φιλμ εξαντλείται στον τίτλο του..neeeeeeext

The Lost: Cabin Fever meets American Psycho through Twin Peaks- ‘nuff said.

Sieben Himmel: Αφόρητα κουραστικό, με φωτογραφία θολή (βαθμός μυωπίας +1), ανύπαρκτη ιστορία, η μόνη ταινία που παρακαλούσα να τελειώσει- arthouse film my ass

Den Brysomme Mannen: από τις καλύτερες ταινίες του διαγωνιστικού, ο Jacques Tati στην ‘Πόλη των Χαμένων Παιδιών’ και του ‘Delicatessen’.

The Pervert’s Guide to Cinema: Ίσως το πιο ενδιαφέρον από τα ντοκιμαντέρ του φεστιβάλ, καθόλου βαρετό παρά τις 2,5 ώρες του, σε τρία μέρη- Slavoj Zizek vertigo-ed.

Neil Young: Heart of Gold: Στατικό για ντοκιμαντέρ, η μαγνητοσκόπηση μιας συναυλίας του Neil Young στο Nashville, μόνο για φαν (αλλά ως φαν το ευχαριστήθηκα-έως και συγκινητικό)

Viy: σε καμία περίπτωση τρομακτικό, παραμύθι βασισμένο σε ιστορία του Nikolai Gogol, ωραία φωτογραφία, έξυπνο για την εποχή του.

Monday, September 25, 2006

Four days’ one-liners (i)





Go Fish: έτσι θα ήταν η πτυχιακή βιντεοκασέτα της σχολής του, αν ο Hal Hartley ήταν λεσβία.

Black Kiss: Shinkuronishiti o original τίτλος- στα τελευταία λεπτά ήταν όντως shiti..(γελάσαμε πάντως)

Paprika:wowαυτόείναιπολύκαλόγιαστάσουείναιτοκορυφαίο
animationπουέχωδειπςςςτιφαντασίαουπςτοτέλοςείναικάπω
ςχμχμκρίμακρίμαθαήταναριστούργημα

Blood Tea and Red String: η Αλίκη στη χώρα του αίματος με κούκλες-τι διανυκτερεύει σε φαγητό;

Do Over: mr. Cheng Yu-Chieh. ξαναδές το ‘Chungking Express’ του Wong Kar Wai, κάτι δεν πήγε καλά εδώ.

Red Road: I want my CCTV –για πρώτη ταινία σκηνοθέτη, άψογη.

Thundercrack!: βάστα τοίχε, σπρώχνω (ή αλλιώς πιάσε τοίχο, έρχεται ο γορίλας)

Farval Falkenberg: πολαρόιντ αδρανούς καλοκαιριού-και με φτηνά υλικά συγκινείς (η Σουηδία προσφέρεται για αυτοκτονίες, μακριά από μας)

loudQUIETloud: επιμύθιο: δε χρειάζονται πάντα drugs για να διαλυθεί ένα γκρουπ, αρκούν δυο στραβοί χαρακτήρες (και δύο βαρετοί κι απροετοίμαστοι τύποι που προλογίζουν για να ξενερώσεις, σαφώς)

Friday, September 22, 2006

Closer to the edit



Το βίντεο του κομματιού 'Closer' των Nine Inch Nails, σκηνοθετημένο από τον Mark Romanek είχε λογοκριθεί αρχικά από το MTV-επηρεασμένος από τη δουλειά του Joel Peter Witkin, ο Romanek (ο οποίος έχει σκηνοθετήσει και το κλιπ της διασκευής του 'Hurt' των NIN από τον Johnny Cash) έκανε ένα κλειστοφοβικό κλιπ κομμένο και ραμμένο στον ήχο των ΝΙΝ, θυμίζοντας snuff film. Το 'Closer' είναι ένα από τα 2 κλιπ του Romanek που βρίσκονται στη συλλογή του MoMA (το άλλο είναι το 'Bedtime Story' της Madonna).

Το παρακάτω κλιπ είναι ένα mash-up του 'Closer' με το Star Trek, στο ίδιο ύφος του βίντεο (ίσως και πιο τρομακτικό χοχο).




Closer VS Star Trek



Nine Inch Nails-Closer



Το 'Closer' των Nine Inch Nails (αλλιώς γνωστό και ως 'Halo 9'), κυκλοφόρησε ως single το 1994, από τον δίσκο 'The Downward Spiral'. (Αξίζει να ψάξεις τα remix των Coil και Adrian Sherwood)


Nine Inch Nails-Closer

Nine Inch Nails-Closer (live)

Wednesday, September 20, 2006

colourful



Ένα από τα ωραιότερα animation που έχουν παιχτεί στο onedotzero festival:

In a robot world, two puppets are going to disrupt the laws by bringing colors in their black and white world.

Directed by Bey Bertrand-Pierre Ducos (2003/2004)

True Colors

Tuesday, September 19, 2006

"life must mean more than this"

photo: bbc.co.uk


*Soul Family Sensation-The Sheffield Song
record: New Wave (One Little Indian), 1991

three by svankmajer


breakfast


lunch


dinner



Jan Švankmajer
Food (Jídlo), 1992
(Desayuno, Comida, La Cena)

www.illumin.co.uk/svank/

arriving



Dennis Hopper’s “Double Standard,” a 1961 black and white portrait of Route 66, where Melrose intersects Doheny and Santa Monica Boulevard.

Thursday, September 14, 2006

On Your Mark




6 minutes and 31 seconds of beauty.

Hayao Miyazaki-On Your Mark
Studio Ghibli, 1995
06:31
.

περιέχεται στο DVD Ghibli ga Ippai Special Short Short (Studio Ghibli Shorts)
BVHE Japan 2005
DVD (NTSC, Region 2)
.

Το φιλμάκι γυρίστηκε αρχικά ως βίντεο κλιπ του κομματιού 'On Your Mark' του γιαπωνέζικου ποπ ντουέτου Chaga & Aska. Αργότερα προβλήθηκε στα σινεμά ως μικρού μήκους ταινία πριν το φιλμ 'Whisper of the Heart' (Mimi wo sumaseba, 1995) στο οποίο ο Miyazaki έχει γράψει το σενάριο.
Εναλλακτικός τίτλος: 'Castles in the Air'.



Info:
Synopsis
Στίχοι του τραγουδιού
Μια συνέντευξη του Miyazaki (και όποιες συγκρίσεις στην υπόθεση με θρησκευτικά cult και το Chernobyl)
Μια μικρή ανάλυση του φιλμ

Wednesday, September 13, 2006

tin tin



Main Entry: tin•tin•nab•u•la•tion
Pronunciation: "tin-t&-"na-by&-'lA-sh&n
Function: noun
Etymology: Latin tintinnabulum bell, from tintinnare to ring, jingle, from tinnire
1 : the ringing or sounding of bells
2 : a jingling or tinkling sound as if of bells

Derived from the Latin word for a bell, 'tintinnabulation' is perhaps best known from Edgar Allan Poe's poem.


A ringing or tinkling sound.
The bells, the sound of the bells! A well-known poem by Edgar Allan Poe—published the year he died, 1849, but written much earlier—begins like this:

Edgar Allan Poe-The Bells

.

Tintinnabuli (from the Latin for ‘'bells'’) is a compositional style created by the Estonian composer Arvo Pärt. Pärt first introduced this new style in two 1970 works: Für Alina and Spiegel Im Spiegel. This simple style was influenced by the composer's mystical experiences with chant music. Musically, Pärt's tintinnabular music is characterized by two types of voices, the first of which (dubbed the "tintinnabular voice") arpeggiates the tonic triad, and the second of which moves diatonically in stepwise motion. The works often have a slow and meditative tempo, and a minimalist approach to both notation and performance. Pärt's compositional approach has expanded somewhat in the years since 1970, but the overall affect remains largely the same.

Pδrt refers to his current style as "tintinnabuli." This can be defined as the application of various inversions of a certain chord. Also, it is a word "which evokes the pealing of bells, the bells' complex but rich sonorous mass of overtones, the gradual unfolding of patterns implicit in the sound itself, and the idea of a sound that is simultaneously static and in flux."2 Pδrt explains the term this way

Tintinnabulation is an area I sometimes wander into when I am searching for answers - in my life, my music, my work. In my dark hours, I have the certain feeling that everything outside this one thing has no meaning. The complex and many-faceted only confuses me, and I must search for unity. What is it, this one thing, and how do I find my way to it? Traces of this perfect thing appear in many guises - and everything that is unimportant falls away. Tintinnabulation is like this. . . . The three notes of a triad are like bells. And that is why I call it tintinnabulation
.


http://www.arvopart.info/

νάις γουέδερ φορ ντακς

Monday, September 11, 2006

atanarjuat


photo brend stewart, από την νέα ταινία του harmony korine, 'mister lonely'

blood makes noise



CSS- Let’s Make Love And Listen To Death From Above
DJ 3000 - Ancestors
Jazzanova- Boom Clicky Boom Klack
Jon Cutler & Matthias Heilbronn- 640
Kerrier District - Realistique
Peter, Bjorn & John - Roll The Credits
Tombee - Amelie In Dub
Marvin Gaye-After The Dance
Stereotyp - Um Dois-Tres
Axwell Feat Steve Edwards - Watch The Sunrise
David Essex - Rokon (Xpress 2 Remix)
Heritage Orchestra - Sky Breaks
Jimpster - Square Up
Max Sedgley-Happy
The Rapture-Get Myself Into It (Serge Santiago UK
Edit)

Friday, September 08, 2006

Νύχτες Πρεμιέρας 2006

Οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας (20 Σεπτεμβρίου-1 Οκτωβρίου), έχουν ως επίκεντρο ένα αφιέρωμα στο queer cinema, με ταινίες απ’όλο το φάσμα του όρου (όσο ελαστικά μπορεί να είναι τα όρια της έννοιας ’queer’ βέβαια).
Ξεκινώντας από την 1η μέρα με το ντοκιμαντέρ 'Fabulous! The Story of Queer Cinema’ , και το ‘Go Fish’, μέχρι το ’Lonesome Cowboys’ του Andy Warhol (πρόδρομος του Brokeback;) και το ‘Totally Fucked Up’ του Gregg Araki. Ακόμα, υπάρχει το κλασικό ‘Scorpio Rising’ του Kenneth Anger, και το ‘Pink Narcissus’ του James Bigwood.

Photobucket - Video and Image Hosting

Το μουσικό κομμάτι του φεστιβάλ περιλαμβάνει το ντοκιμαντέρ ‘loudQUIETloud’ για τους Pixies, το ‘Heart of Gold’ του Jonathan Demme αφιερωμένο στον Neil Young, το ντοκιμαντέρ ‘Glastonbury’ για το γνωστό φεστιβάλ (με εμφανίσεις από Bjork, David Bowie, James Brown), το ‘Dave Chapelle’s Block Party’, σκηνοθετημένο από τον Michel Gondry και εμφανίσεις από Lauryn Hill, Common, Erykah Badu, το ‘When the Road Bends..’ , μουσικό αφιέρωμα στην τσιγγάνικη μουσική, και το ‘Air Guitar Nation’ με αναφορά στο Αir Guitar (..)πρωτάθλημα που γίνεται στη Φινλανδία.

Δύο ακόμη αφιερώματα: στον Preston Sturges με τα περίφημα ‘Sullivan’s Travels’ και ‘The Palm Beach Story’, αλλά και τα ‘The Great McGinty’, The Miracle of Morgan's Creek, ‘Hail The Conquering Hero’, ‘Unfaithfully Yours’, και ‘The Lady Eve’, καθώς και στον Ιάπωνα Toshiaki Toyoda, με τα φιλμ ‘9 Souls’, ‘Blue Spring’, ‘Pornostar’,‘Hanging Garden’ και ‘Unchain’ .

Σε πρώτη προβολή, η νέα ταινία του Pedro Almodovar ‘Volver’ με την Penelope Cruz, το ‘Science of Sleep’ του Michel Gondry με τον Gael Garcia Bernal, η κινηματογραφική μεταφορά της τηλεοπτικής σειράς ‘Miami Vice’ από τον Michael Mann με τον Colin Farrell και τον Jamie Foxx στους ρόλους του Don Johnson και Edward James Olmos αντίστοιχα (μέτριες κριτικές πάντως), το ‘Black Dahlia’ του Brian De Palma βασισμένο στο βιβλίο του James Ellroy με την Scarlet Johansson, το animated ‘A Scanner Darkly’ του Richard Linklater με τον Keanu Reeves σε μια ιστορία βασισμένη σε διήγημα του Philip K.Dick, το ‘Lonely Hearts’ του Todd Robinson με John Travolta και Salma Hayek,και το σπονδυλωτό ‘Paris, je t’aime’ που κλείνει το φεστιβάλ, σκηνοθετημένη από 20 σκηνοθέτες (Alexander Payne, Gus Van Sant, Tom Tykwer, Walter Salles κ.α.), με 5 λεπτά στον καθένα να αναπτύξει μια ιστορία για το Παρίσι.

Photobucket - Video and Image Hosting

Στο πεδίο θρίλερ/τρόμου οι φετινές συμμετοχές περιλαμβάνουν το ιαπωνικό ‘Black Kiss’ με έναν serial killer να δημιουργεί έργα τέχνης από τα πτώματα των θυμάτων του, το ‘The Lost’ του Chris Sivertson από την ομώνυμη νουβέλα του Jack Ketchum, το γαλλικό ‘Ils’ (το οποίο βαδίζει στα ίδια μονοπάτια που χάραξε το περσινό ‘Haute Tension’ του Alexandre Aja), το σουηδικό ‘Storm’, και το ελληνικό gore ‘Brutal’.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προβολές παλαιότερων ταινιών, όπως το σπάνιο ‘Battle of Algiers’ του Gillo Pontecorvo, το ‘Performance’ του Nicolas Roeg, το θρίλερ ‘Seconds’ του John Frankenheimer από το 1966, το ρωσικό cult ‘Viy’, το απερίγραπτο ‘Thundercrack!’ του Curt McDowell και το τσέχικο ‘Daisies’ του 1966, της Vera Chytilova.
Επίσης, 4 ακόμα ντοκιμαντέρ, το ‘The Pervert’s Guide to Cinema’ με αφηγητή τον Slavoj Zizek (για όσα ακριβώς λέει ο τίτλος), το ‘This Film Is Not Yet Rated’ με αντικείμενο την αμερικανική Επιτροπή Λογοκρισίας, το gay oriented ‘Before Stonewall’ και το ‘Δέλτα’ του Γιώργου Αυγερόπουλου για τα τεκταινόμενα στο Δέλτα του Νίγηρα.

Photobucket - Video and Image Hosting

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του φεστιβάλ ίσως αποδειχθούν μικρότερου βεληνεκούς ταινίες (όπως κάθε χρόνο): ξεκινώντας από το ‘Red Road’ της Andrea Arnold και το προκλητικό ‘Shortbus’ του δημιουργού του ‘Hedwig and the Angry Inch’ John Cameron Mitchell (και τα 2 κατευθείαν από τις Κάννες), τη Γεωργιανή έκπληξη ‘Tzameti’ του Gela Babluani (με πολύ καλές κριτικές), και το ‘Brothers of the Head’ βασισμένο σε νουβέλα του Brian Aldiss (συγγραφέα του ‘Super Toys Last All Summer Long’ στο οποίο βασίστηκε το ‘A.I.’ του Steven Spielberg), με την ιστορία ενός μάνατζερ που προμοτάρει σιαμαίους για rock’n’roll σταρ. Από το αμερικανικό ανεξάρτητο σινεμά έρχονται το ‘Half Nelson’ του Ryan Fleck με τον Ryan Gosling, το βραβευμένο στο Sundance ‘Brick’, την κωμωδία ‘Thank You For Smoking’ για την αντικαπνιστική υστερία (με πολύ καλό καστ), και το ‘Stephanie Dailey’ με την Tilda Swinton-ακόμα: το ‘Sieben Himmel’, το υποψήφιο για 11 γερμανικά βραβεία ‘The Life of Others’ με θέμα την κατασκοπεία στην Ανατολική Γερμανία, το ισλανδικό ‘Huldufolck’, το ιδιόμορφο και βραβευμένο στις Κάννες ‘Den Brysomme Mannen’, σε ειδική προβολή το ‘Der Kick’ του Andres Veiel με θέμα τη δολοφονία ενός 16χρονου από δύο συνομήλικους του, το πολύ ενδιαφέρον δράμα ‘Der Freie Wille’, καθώς και τα ‘Falkenberg Farewell’, ‘Sommer 04’, ‘Swedish Auto’, ‘Slumming και την βρετανική κωμωδία ‘Severance’.
Επίσης, το εξαιρετικό ‘Paprika’ του μετρ του είδους Satoshi Kon (εδώ ένα τρέιλερ), και το stop-motion animation ‘Blood Tea and Red String’.

more info: www.aiff.gr

Thursday, September 07, 2006

Riemann, anyone?

Το 1900, ο Μαθηματικός Ντέιβιντ Χίλμπερτ είχε δώσει διάλεξη, στην οποία κατέγραψε τα είκοσι τρία σημαντικότερα άλυτα προβλήματα της εποχής, δίνοντας το έναυσμα για την πλέον παραγωγική περίοδο μαθηματικής έρευνας του 20ού αιώνα. Εναν αιώνα αργότερα, όλα τα προβλήματα του Χίλμπερτ (εκτός από ένα) είχαν επιλυθεί ή είχε αποδεχθεί ότι κάποιο χαρακτηριστικό τους καθιστούσε τη λύση τους αδύνατη.

(το κείμενο από εδώ)

O Γκριγκόρι Πέρελμαν, πριν από τέσσερα χρόνια συγκλόνισε την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, ανακοινώνοντας ότι έλυσε έναν από τους μεγαλύτερους γρίφους των σύγχρονων Μαθηματικών, τη λεγόμενη «υπόθεση του Πουανκαρέ», ένα πρόβλημα που έμενε άλυτο από το 1904, όταν διατυπώθηκε για πρώτη φορά.

Πέρελμαν

Πουανκαρέ

a, b, c, d, e, f, g, h, i, j
από εδώ

επίσης: ένα, δύο


Το Μάιο του 2000, το έγκριτο Ινστιτούτο Μαθηματικών Κλέι ανακοίνωσε την αθλοθέτηση επτά χρηματικών βραβείων, αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων το κάθε ένα, για την επίλυση ισάριθμων μαθηματικών προβλημάτων, τα οποία ομάδα διεθνούς φήμης Μαθηματικών είχε χαρακτηρίσει ως τα δυσκολότερα και πιο σημαντικά άλυτα προβλήματα της εποχής μας. Τα προβλήματα αυτά έγιναν γνωστά ως Προβλήματα της Χιλιετίας.

Το 1859, ο Μπέρνχαρτ Ράιμαν παρουσίασε την υπόθεση, που είναι η μόνη που απομένει αναπόδεικτη από τον κατάλογο του Χίλμπερτ. Η υπόθεση αφορά την αλληλουχία των πρώτων αριθμών μεταξύ των θετικών ακέραιων.

Riemann hypothesis

Wednesday, September 06, 2006

Versions




Jose Gonzalez-Heartbeats
(από μια διαφήμιση της Sony)





The Knife-Heartbeats
(Heartbeats 7", Rabid Records, 2006)

Monday, September 04, 2006

fuck me i'm famous



90% of success,

is just showing up.

it's harder than it should be

photo: contra.gr


Εύκολο να μιλά κάποιος αυτές τις μέρες για μπάσκετ. Δύσκολο να αναφέρει τα μη αυτονόητα.

Για τον τελικό δε μένουν πολλά να πεις. Αρκεί το ότι οι Ισπανοί είχαν μελετήσει τα πάντα στο παιχνίδι μας, εμείς (σχεδόν) τίποτα. Χάσαμε από μια (κατά την άποψή μου) κατώτερη συνολικά ομάδα, όμως απείρως καλύτερη στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Γι'αυτό και μόνο αξίζουν το κύπελλο κι είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την προσπάθεια, έστω και χωρίς τον καλύτερο τους παίκτη.

Ο ημιτελικός με τις ΗΠΑ ήταν η χαρά του αθλήματος.

Να έλειπαν κι οι βλακείες περί κόντρας μπασκετικών/ποδοσφαιρικών ("τα πόδια είναι για να παίζεις ποδόσφαιρο, τα χέρια για να παίζεις στοίχημα").. Τελικά ίσως είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι είναι ένα παιχνίδι και μπορεί να δώσει χαρά και σε κάποιον που απλά το παρακολουθεί (ω ναι, γίνεται κι αυτό). Αλλά από την άλλη ίσως είναι τρομερή ικανοποίηση να φθονείς τη χαρά του άλλου-who knows?

Κι από υπερβολές άλλο τίποτα. Από τις λεκτικές του Συρίγου (Κι έτσι η εφτάψυχη Εθνική μας, η ομάδα με τις χίλιες καρδιές και τα... καρύδια που ακουμπάνε στο πάτωμα [..] τέσσερις ασίστ - οι περισσότερες από τις οποίες στον σέντερ - μπετονιέρα, Σοφοκλή Σχορτσιανίτη [..] ) μέχρι το ανεξάντλητο ρεπερτόριο αναλυτικής μπασκετικής ορολογίας-σάχλας του Χατζηγεωργίου (βλέπετε τα δάκρυα του Γκασόλ-δεν έχει κλάψει ακόμα, θα κλάψει στο τέλος [..] η Ισπανία έχει 50% στα δίποντα, δηλαδή για να το καταλάβετε, στα 2 σουτ που σουτάρει βάζει το ένα (wow!!) [..]).

Του χρόνου πάλι. Τουλάχιστον ευχαριστηθήκαμε μπάσκετ. Μας έμεινε τώρα η Σούπερ Λίγκα-πίσω στο Μουστογιάννη και τον Γελαδάρη..









eXTReMe Tracker