you've got one minute to pray

and one second to die.

americanpsycho

Είναι κάτι βράδια που πετυχαίνω τον Patrick Bateman σε μεταμεσονύχτιες προβολές ξεχασμένων καναλιών. Σαν φίλος από τα παλιά.

Άψογος μέσα στα Armani κοστούμια του, γυμνασμένος, καθόλου σνομπ στα ανδρικά καλλυντικά, κουλ αλλά μάλλον κενός-γι'αυτό φταίει όμως η πλήξη γύρω του. Όχι η ζωή του, τα κενά '80s.

Ο Christian Bale μοιάζει με ομοίωμα, σαν μια κούκλα από βιτρίνα που ζωντανεύει μόνο αν φορτιστεί με δολλάρια.

Να χορεύει με το "Hip to be Square" των Huey Lewis And The News.

Να αντιμετωπίζει τις γυναίκες με την ψυχρότητα ενός αντικειμένου, θύματα μιας μανίας να εκτελεστούν για την χάρη της απόλαυσης.

Να αναλύει την σπουδαιότητα των στίχων του Phil Collins στο "In Too Deep" και το "Land Of Confusion" σε δύο κοπέλες κατά τη διάρκεια ενός οργίου, ενώ σε background ακούγεται το "Sussudio".

Ίσως όχι τόσο γραφικό όσο το βιβλίο του Bret Easton Ellis, όμως αναμφίβολα μια ευφυέστατη απεικόνιση μιας χαμένης γενιάς, εντελώς εθισμένης στο MTV, τα drugs, τα lifestyle περιοδικά και τα hip εστιατόρια.
Και τόσο βαρεμένης, που δικαιολογεί τον φόνο ενός "φίλου" για την κατοχή ομορφότερης business card. Είχε καλύτερη ποιότητα χαρτιού εξάλλου.
Και αναμφίβολα καλύτερη γραμματοσειρά, ναι, ναι.

judge a record by its cover

Είναι δύσκολο κοιτώντας ένα εξώφυλλο να αποκολλήσεις από πάνω του τις αναμνήσεις που κουβαλά μαζί του, ή το αν σε μάγεψε το περιεχόμενο.
Κυρίως γιατί όσα εσύ φαντάζεσαι, τα δημιουργεί η εικόνα του. Από κει και πέρα, σαν ακροατής, απλά χτίζεις την ιστορία και πλάθεις τον δικό σου κόσμο.

Για να κρίνω τα παρακάτω ως αγαπημένα, ουσιαστικά το κριτήριο ήταν ένα: αν θα αγόραζα τον δίσκο μόνο και μόνο για το εξώφυλλο. Για μερικά από τα παρακάτω άλμπουμ το έχω ήδη κάνει.

Echo And The Bunnymen-Heaven Up Here
Δεν ξέρω γιατί, ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο νου.

Electribe 101-Electribal Memories
Θα μου θυμίζει πάντα το καλοκαίρι του 2000, και φέτος μια διαδρομή με το αυτοκίνητο, που δε θα ξεχάσω ποτέ.

Peter Gabriel-II
Θα μπορούσα να είχα βάλει και αυτό το εξώφυλλο. Σπουδαίος και στα βίντεο κλιπ.

Nils Petter Molvaer-NP3
Η ECM είναι η εταιρεία με τα ωραιότερα εξώφυλλα (την κοντράρει η 4AD). Αυτό θα μπορούσε να είναι η αφορμή για να γράψεις ένα βιβλίο.

Stacey Pullen-Today Is The Tomorrow You Were Promised Yesterday
Ή πως το ελάχιστο λέει τόσα πολλά.

Marvin Gaye-What’s Going On
Είναι απλά ένα πορτρέτο; Δε νομίζω. Με τραβάνε οι λεπτομέρειες, το βλέμμα του, η βροχή στα ρούχα. Μου αρέσει τρομερά και το οπισθόφυλλο.

Eyeless In Gaza-Photographs As Memories
Τι να πρωτοπώ..

New Order-Technique
Το ‘Power, Corruption And Lies’ θεωρήθηκε το καλύτερο εξώφυλλο ever. Αυτό όμως αντικατοπτρίζει τον ήχο τους απόλυτα.

Everything But The Girl-Love Not Money
Καταραμένα '80s, φύγετε από πάνω μου!

Roxy Music-Avalon
This is the drug.

DJ Shadow-Entroducing
Θα μπορούσε να είναι μια απλή φωτό τραβηγμένη σε ένα δισκάδικο- για κάποιο λόγο όμως είναι ο ορισμός του ήχου του: η αναζήτηση του τέλειου sample.

John Coltrane-Interstellar Drive
Lift.

Ben Watt-North Marine Drive
Μου θυμίζει παιδικά χρόνια, κάτι βιβλία αγγλικών που είχα μικρός, φθινόπωρο.

Sonic Youth-Goo
Ξέχνα τον Robert Crumb και την Joplin: εδώ το κόμικ είναι ο δίσκος.

The Pale Fountains-Longshot For Your Love
Σαν πολαρόιντ από ξεχασμένες διακοπές. Αδικημένο γκρουπ..

Steely Dan-Katy Lied
Πάντα μου φαινόταν ασύμβατη η εικόνα με τον ήχο της μπάντας και τον τίτλο του δίσκου. Ίσως γι'αυτό και να μου αρέσει τόσο.

BT-ESCM
Χωρίς σχόλια.

Tuxedomoon-Ship Of Fools
Σ'αυτή την εικόνα κρύβεται μια ολόκλρη ιστορία.

Bran Van 3000-Discosis
Ας ήταν αληθινή...


Depeche Mode-A Broken Frame
Something wicked this way comes..


Miles Davis-Bitches Brew
Fuck psychedelia, this is art.

Craig Armstrong-As If To Nothing
If nothing was like that, I wouldn't want everything.

Down For Melancholy

Blog under depression. This blog is temporarily not viewable. Please try again after some time. For more information, click nowhere.

boys don't cry.

Benicio Del Toro, 2002

Laurence Fishburne, 2002

Photos: Sam Taylor Wood

cut your hair, you freak!

machine says maybe

The first documented computer bug, discovered by Grace Murry Hopper in a Mark II computer at Harvard University, 1945.

πάμε πάλι απ'την αρχή

from here


to nowhere

.

ποπ απ.

Χωρίς πολλά πολλά, απλά κάνε κλικ:

juan
too
tree
floor
jive
sex
heaven
ate
mine
ten ten

count me down, count me down!

still he wakes up every night
the smell of burning rubber
and that voice
echo in an echo
“i’m tight rope-can you handle me?”
.
this jewel, ruby blue
all of what i’ve been
now lying in your own two hands
pumping in your fingers
like a micro-puppy
.

oh such a lonely planet

Norio Matsumoto: Γεννημένος το 1972 στην Ιαπωνία, μετά από σπουδές στο πανεπιστήμιο της Αλάσκα, αποφασίζει να γίνει φωτογράφος- έχει εργαστεί για περιοδικά όπως το National Geographic Adventure.

Κάθε καλοκαίρι κατασκηνώνει σε νησιά με σκοπό να φωτογραφίσει τις μεγάπτερες φάλαινες (humpback whales, ή αλλιώς megaptera novaeangliae) στην Νοτιανατολική Αλάσκα.
Οι συγκεκριμένες φάλαινες, παράγουν περισσότερο μελωδικούς ήχους από τις κοινές φάλαινες- στη Μεσόγειο μέχρι το 1989 είχαν εμφανιστεί μόνο 2 φορές, μετά το 1990 εμφανίστηκαν περισσότερα δείγματα

Το χειμώνα κατασκηνώνει στην Αλάσκα φωτογραφίζοντας τα βουνά και το Βόρειο Σέλας (Aurora Borealis).
(Η Wikipedia αναφέρει πως υπάρχει και Greek Aurora Borealis-check the images).

It’s a lonely planet after all.

Heroic

"Whatever happened to all the heroes?
All the Shakespearoes?
They watched their Rome burn
Whatever happened to the heroes?
Whatever happened to all the heroes?
No more heroes any more"
-The Stranglers-No More Heroes, 1977



"I wish you could swim
Like the dolphins
Like the dolphins can swim
Though nothing
Though nothing will keep us together
We can beat them
For ever and ever
Oh we can be heroes
Just for one day"
-David Bowie-Heroes, 1977



"Turn left up the street
nothing but grey concrete and dead beats

[..]
where're you from?
what's you on and what's your story

[..]
'cos me and you are the same
I've known you my whole life, I don't know your name
m'name's European Bob, sorted anyway,
gonna have a dance now
see ya later
pleased to meet ya likewise, a pleasure

[..]
imagine the worlds leaders on pills
and imagine the morning after
wars causing disaster
don't talk to me, I don't know ya
for this ain't tomorrow for now
I still love ya

[..]
I realize five years went by and I'm older
memories smoulder, winter's colder
but that same piano loops over and over and over
the road shines and the rain washes away

[..]
We were just standing there minding our own
We went on and on we all smile, we all sing
Weak become heroes and the stars align
We all smile, we all sing, all sing"
-The Streets-Weak Become Heroes, 2002

"Κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά."

Σε όσους σκέφτονται να παρακολουθήσουν Champions League αυτές τις μέρες μετά την πανδαισία του ελληνικού πρωταθλήματος, καλό θα ήταν εκ των προτέρων να έχουν υπόψη τους πως δε μιλάμε για άλλες ομάδες ή άλλο επίπεδο: απλά, μιλάμε για ένα διαφορετικό άθλημα.

Γιατί και το γήπεδο της Τσέλσι ήταν χωράφι πριν 15 μέρες, αλλά δικαιολογία δεν ψάξαμε καμμία. Εδώ ενδιαφέρον έχει μόνο αν θα μπορέσει να βγάλει σέντρα ο Βύντρα κι ο Μάλμπασα (σε στοίχημα η απόδοση τους σε αποτυχημένη σέντρα δε θα ήταν πάνω από 1,20).
Το ποδόσφαιρο με μία λέξη στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποκαλείται αποστειρωμένο.

Βέβαια γι’αυτό οι αθλητικές εφημερίδες της χώρας (πάνω από 15 αν δεν κάνω λάθος-άραγε, είναι όλες κερδοφόρες;) έχουν άλλη άποψη, προσπαθώντας να μας κάνουν να δούμε το άσπρο μαύρο.
Αλλά το να προσπαθείς να τονώσεις ένα άθλημα ημιθανές όπως το ελληνικό ποδόσφαιρο με τέτοιους τρόπους, είναι σα να χορηγείς βιάγκρα στο κομμένο πέος του Τζον Μπόμπιτ.

This Halloween,

photos: Sam Taylor Wood
Self Portrait Suspended, 2004

be a kite.

but if you hurt what's mine..

avatars, με σειρά από πάνω προς τα κάτω από τους δίσκους 'blue lines', 'protection', 'mezzanine'.

τα κατεβάζεις από το massiveattack.co.uk

Το 'Collected', η συλλογή-best of τους, ως γνωστόν, κυκλοφορεί στις 27 Μαρτίου.

get rich

or try dying.

flesh balloon

Εκεί, στις αρχές των ‘90s, όλα έμοιαζαν πιο όμορφα, κατά κάποιο τρόπο κρυστάλλινα.
Ένα χρυσαφένιο μήλο που περιστρέφεται, λουλούδια στο χώμα, ένα πρόσωπο τεθλασμένο μέσα από το νερό ψιθυρίζει, ένα κρεβάτι στο δάσος, a lullaby for lovers...

Ίσως είναι η υποψία άνοιξης που τρύπωσε από τα παράθυρα στο γραφείο σήμερα και μου το θύμισε, κι αυτό το φως που μπαίνει απ’το τζάμι με έκανε να θέλω να το μοιραστώ.

Oh kinky take me inside
And let the honey slide
I need you kinky love..

Kinky Love, από τους Pale Saints

Από το ep ‘Flesh Balloon’ του 1991, της εταιρείας 4AD.
Η αυθεντική εκτέλεση είναι της Nancy Sinatra, μια σύνθεση του Dave Ellington.