20. Όσο περνά ο καιρός κι ακούω ολόκληρους δίσκους, αρχίζω να υποπτεύομαι πως το dubstep είναι ήχος των singles κι όχι των άλμπουμ. Ελάχιστα πράγματα μένουν στη μνήμη. Νομίζω πως τελευταία μου άρεσαν μόνο μερικά tracks του Appleblim με τον Ramadanman.
19. Ο Martyn προωθείται τρελά. Έχει όμως κι ένα ωραίο mix στο ‘Acid Bells’ του Efdemin.
18. Αυτό που είναι καλό άλμπουμ είναι το νέο του Boxcutter. Αλλά αυτό δεν το λες ακριβώς dubstep.
17. Το πιο σούπερ όνομα στο φετινό Champions League ανήκει στον Hulk της Πόρτο. Όνομα και πράγμα. Το πιο κυριολεκτικό- μετά τον Μουνίτις, φυσικά.
16. Επίσης μ’αρέσει σαν όνομα το Νέμεθ, του μπασκετμπολίστα της ΑΕΚ. Σαν χαρακτήρας από Λάβκραφτ.
15. Βγήκε και νέος The Field. Όπως τα παλιά του δηλαδή.
14. Χάλια μαύρα το νέο της Peaches.
13. Ότι θα ερχόταν για live ο Giorgio Moroder δε θα το περίμενα- αν και θα’πρεπε να το υποπτευτώ, με τόσα γερόντια που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες. Είμαι περίεργος να δω αν το retro-kitsch electro του ζει ακόμα.
12. Έρχεται κι ο Jori Hulkkonen με συμφωνική ορχήστρα. Κι ο Q-Bert κι ο Jazzy Jeff.
11. Όμως φέτος είναι η πρώτη φορά εδώ και χρόνια που δεν τρελαίνομαι να δω συναυλίες. Ούτε τους FSOL, ούτε το Ejekt, κι απ’το synch λίγα με τραβάνε, 3 Chairs, Junior Boys άντε και Fennesz-A Mountain of One (ίσως επειδή από πριν τα περισσότερα είχαν ακουστεί; ποιος ξέρει). Άλλες χρονιές ακόμα και στους Bloc Party θα έτρεχα.
10. Είναι απίστευτο το πόσο λυσσαλέα είναι η προσπάθεια να αποδειχθεί από κάποιους, με το ζόρι, πως τα γεγονότα του Δεκεμβρίου ήταν «εξέγερση» κι «επανάσταση». Ακόμα και τώρα, που φάνηκε πως δεν υπήρξε απολύτως τίποτα από πίσω ως ιδεολογία (ή έστω απλά ιδέα), η πλύση εγκεφάλου συνεχίζεται. Για τα γεγονότα στα πανεπιστήμια, φυσικά, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
09. Από τους νέους δίσκους των Pet Shop Boys και των Depeche Mode μου έμειναν τα εξής: οι Pets είναι πολύ καλοί συνθέτες, ξέρουν ακόμα να γράφουν πολύ καλά τραγούδια- αν απέβαλλαν και το hi-nrg στοιχείο τι καλά που θα ήταν..
08. Κι οι Depeche γράφουν πολύ καλά τραγούδια, ναι. Ο Martin Gore. Στα '90s.
07. Νομίζω πως από τις λίγες συνήθειες που από παιδί εξακολουθεί να με κάνει χαρούμενο και να μου χαρίζει ένα ηλίθιο χαμόγελο κάθε φορά, είναι η εφαρμογή της θερινής ώρας. Like a child, stupid enough.
06. Το ντουέτο Tracey Thorn-Jens Lekman στη διασκευή των Magnetic Fields (το ‘Yeah! Oh, Yeah!’ διάλεξαν) για τα 20α γενέθλια της Merge, είναι κάπως αμήχανα απλό. Η έμφαση στο αμήχανα.
05. Δεν έχω δει μεγαλύτερο βούρλο τελευταία από την Lady GaGa. Απορώ πώς της έδωσαν χρόνο οι Tennant/Lowe στα Brits. Άντε κοριτσάκι μου να δεις τα extras της τουρνέ της Cyndi Lauper από το DVD του 1987..
04. Πάντα το έλεγα: μην υποτιμάς τα
μυρμήγκια.
03. Μεγάλη απογοήτευση οι νέοι Röyksopp. Μόνη εξαίρεση το ‘Silver Cruiser’, κι αυτό γιατί δε θυμίζει Röyksopp.
02. Emilio Estevez, Renee Russo, Mick Jagger, Sir Anthony Hopkins: Αριστούργημα.
Ή μήπως όχι; 01. Δύο ονόματα που κακώς έχω αμελήσει: Lowtec και Low Motion Disco. Καθόλου low.
00. Η πιο ωραία στιγμή της ημέρας είναι μετά τη δουλειά, όταν μέσα από το λεωφορείο στην Αττική Οδό, χαζεύω μισοκοιμισμένος τα κίτρινα λεωφορεία με τα πιτσιρίκια που επιστρέφουν σπίτι.