Καθρέφτες

Το φιλμ 'Das Leben des Anderen' (Οι Ζωές των Άλλων) είναι η ανάποδη πλευρά του 'Goodbye Lenin!'. Θέμα της οι παρακολουθήσεις στην πρώην Ανατολική Γερμανία, απο την Στάζι.

Εντύπωση μου έκαναν οι ουρές στο σινεμά, είχα χρόνια να δω τόσο κόσμο έξω από αίθουσα (ατην προβολή δεν βρήκα εισιτήριο, πήγα στην επόμενη). Όσα διηγείται ο Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ γίνονται με τρόπο λακωνικότατο: κανένα κόλπο στη σκηνοθεσία, κανένα πλάνο περιττό, επιδειξιομανία μηδέν. Η ταινία δεν ωραιοποιεί τίποτα, το χιούμορ της είναι ψυχρό, σχεδόν παγωμένο.

Μπορεί η ιστορία να είναι πρόσφατη, αλλά δεν είναι δύσκολο να την ξεχάσουμε. Η παγκόσμια ιστορία εξάλλου δεν έχει πάντα happy end.
Κι ένα κείμενο.



Τι έμαθα βλέποντας το 'Stranger Than Fiction':

-επιβεβαιώθηκε μέσα μου ο κανόνας πως τον καλό ηθοποιό δεν τον κάνει η ταινία, αν έχεις το ταλέντο λάμπεις και σε ανοησίες. Αυτά για το παρελθόν του Will Ferrell- σπουδαίος.

-ποτέ δε μου άρεσε η Emma Thompson, πάντα μου φαινόταν ξενέρωτη. Σ'αυτή την ταινία είναι αποκάλυψη, θυμίζει πραγματική συγγραφέα, θα μπορούσε να είναι υποψήφια για Όσκαρ φέτος.

-έχω την εντύπωση πως ο Dustin Hoffman δεν υποκρινόταν 100% στο φιλμ-η τρέλα του χαρακτήρα του πρέπει να είναι φυσική.

-αν το σενάριο ήταν του Charlie Kaufman κι η σκηνοθεσία του Spike Jonze, ο ήρωας θα σκότωνε τη συγγραφέα, θα την τεμάχιζε, βάζοντας κομματάκια της στα κουλουράκια που θα έψηνε η Maggie Gyllenhaal- το ζευγάρι γίνεται πάμπλουτο καθότι τα κουλουράκια γίνονται ανάρπαστα, και φεύγει για ταξίδι στις Μπαχάμες με χόβερκραφτ το οποίο οδηγεί ο Dustin Hoffman, ο οποίος τους ξεπετά σε μια ακτή κοντά στο Κέιπ Τάουν.