schott:2010 key:01

Δεν άκουσα πολλά άλμπουμ αυτή τη χρονιά σε σχέση με άλλες, και η 20άδα βγήκε αυθόρμητα σχεδόν. Λυπάμαι που άφησα έξω τους Black Dog (με την αναπαράσταση του πρώτου 'Ambient' του Brian Eno), τον Kassem Mosse (βγάζει ΕΡ, όχι άλμπουμ), τους Violens, τον Four Tet, τους Arcade Fire (καταπληκτικό το 'Ready to Start', αλλά το άλμπουμ..), τον Actress, την Laurie Anderson, τους Digital Mystikz, τους Efterklang, τη Zola Jesus, τους Autechre, τον Scuba, τους Carbon Based Lifeforms, τον Tim Hecker, τον Donato Dozzy, τον Marcel Dettmann, τον John Roberts (το άκουσα αργά το 'Glass Eights'), τον Lerosa, την Ikonika, κι άλλους πολλούς που ξεχνάω σίγουρα..

Οι λίστες πάντα είναι υποκειμενικές- άρα κι αυτή βάσει προσωπικού γούστου, απαρτίζεται μόνο απ'όσα αγαπώ. Εξού και η ξεδιάντροπη ποπ του #1:

1. Twin Shadow-Forget [4AD]

-What do you do to have fun, George?
-I play drums..music..
-Yeah..
-Yeah
-Besides that?
-I like cars..
-What kind of cars?
-Sports cars
-Muscle cars?
-Yeah, muscle cars..



Η εισαγωγή, οι πρώτες νότες ήδη του 'Slow' ήταν ένα σοκ για μένα: σαν να άνοιξε μια πόρτα και να με έστειλε στο 1984. Σαν να άκουγα το 'Heartbeat City' των Cars, με τα ντραμς του 'Heart and Soul' των Joy Division. Σαν να έβγαιναν να παίξουν οι Go Betweens το 'Disintegration'. Άκουσα το 'Slow' σε γεμάτα mall, με ακουστικά, παρατηρώντας τα πρόσωπα των ανθρώπων. Σε άδεια mall, περπατώντας μόνος.

Τα σχόλια κάτω απ'το βίντεο στο YouTube μιλάνε για έναν 'μαύρο Morrissey', κάποιος άλλος λέει "There is rape in that man's eyes..".
Φυσικά, το βίντεο είναι μια "παρωδία" αυτής της διαφήμισης του Calvin Klein:



O George Lewis Jr. κυκλοφόρησε το 'Forget' σε παραγωγή του Chris Taylor των Grizzly Bear, στην εταιρεία του Taylor, Terrible Records. Η φωνή του μου θυμίζει με έναν περίεργο τρόπο τον (τόσο παραγνωρισμένο) Nicolas Makelberge και τον Roland Orzabal- μπορείς να αγαπήσεις το 'Forget' αν λάτρεψες το πρώτο άλμπουμ των Tears For Fears. Και δεν έφταναν οι αμέτρητες φορές που έχω ακούσει το 'Slow', έρχεται το 'Tyrant Destroyed' να σε διαλύσει: “…as if it wasn’t enough just to hear you speak, they had to give you lips like that”



“When you were 15, I know what you said / I’ll never let another black boy break my heart”

Σ'αυτό το άλμπουμ, που το εξώφυλλο του θυμίζει εικόνα από opening credits του David Lynch, εγώ χάθηκα κάπου στα '80s. Όπως αυτό το βίντεο:



http://twinshadow.net/

____

The end of a year:

1. Twin Shadow-Forget [4AD]
2. Emeralds-Does It Look Like I'm Here? [Editions Mego]
3. Midlake-The Courage of Others [Bella Union]
4. Teengirl Fantasy-7 AM [Merok]
5. Onra-Long Distance [All City]
6. Beach House-Teen Dream [Bella Union]
7. Urban Tribe-Urban Tribe [Mahogani]
8. The Radio Dept.-Clinging To A Scheme[Labrador]
9. Robert Hood-Omega [M-Plant]
10. Efdemin-Chicago [Dial]
11. The Sight Below-It All Falls Apart [Ghostly International]
12. Erykah Badu-New Amerykah Part Two: Return Of The Ankh [Universal Motown]
13. Caribou-Swim [City Slang]
14. Bvdub-The Art Of Dying Alone [Glacial Movements Records]
15. Steve Moore-Primitive Neural Pathways [Static Caravan]
16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
17. 36-Hollow [3six Recordings]
18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

schott:2010 key:02

2. Emeralds-Does It Look Like I'm Here? [Editions Mego]
Άλλα πράγματα περίμενα από τους Emeralds, γιατί άλλα είχα ακούσει στο παρελθόν από αυτούς. Αυτό το άλμπουμ ήταν μια μεγάλη έκπληξη για μένα: ένα έργο βασισμένο σε synths, τόσο όμορφα δομημένο που δε σε απασχολεί να το κατατάξεις ως synth pop, new wave, ambient, drone, krautrock ή δεν ξέρω τι άλλο. Το άκουσα το φετινό καλοκαίρι σε κατάσταση ημιλιπόθυμος/κοιμισμένος από φριχτό καύσωνα, ρωτώντας "Τι είναι αυτό που παίζει τώρα;". 4 μήνες μετά, είμαι βέβαιος πως είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ που άκουσα μέσα στη χρονιά.



This list has an end:
2. Emeralds-Does It Look Like I'm Here? [Editions Mego]
3. Midlake-The Courage of Others [Bella Union]
4. Teengirl Fantasy-7 AM [Merok]
5. Onra-Long Distance [All City]
6. Beach House-Teen Dream [Bella Union]
7. Urban Tribe-Urban Tribe [Mahogani]
8. The Radio Dept.-Clinging To A Scheme[Labrador]
9. Robert Hood-Omega [M-Plant]
10. Efdemin-Chicago [Dial]
11. The Sight Below-It All Falls Apart [Ghostly International]
12. Erykah Badu-New Amerykah Part Two: Return Of The Ankh [Universal Motown]
13. Caribou-Swim [City Slang]
14. Bvdub-The Art Of Dying Alone [Glacial Movements Records]
15. Steve Moore-Primitive Neural Pathways [Static Caravan]
16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
17. 36-Hollow [3six Recordings]
18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

schott:2010 key:03

3. Midlake-The Courage of Others [Bella Union]
Υπάρχει ένας ολόκληρος χειμώνας μέσα σ'αυτό το άλμπουμ. Δεν γίνεται να ανήκουν οι Midlake στην εποχή που ζούμε.

Τα ερείπια μιας αυτοκρατορίας

..ή αλλιώς, νιφάδες χιονιού στο μικροσκόπιο.

Μάπετ Μινιμάλια

Minimalist Muppets by Eric Slager

schott:2010 key:04

4. Teengirl Fantasy-7 AM [Merok]
Teengirl Fantasy; Απ'το όνομα και μόνο, είχα ξενερώσει. Άλλο ένα μοδάτο ντουέτο που κάνει "ηλεκτρονική μουσική" για όσους δεν ακούνε ηλεκτρονική μουσική; Το επόμενο trend για φέτος μετά τον Matthew Dear και τον Pantha du Prince; Ευτυχώς όχι- στις γραμμές του '7 ΑΜ' διασταυρώνονται οι πρώιμοι Inner City κι ο Larry Heard εποχής 'Sceneries, Not Songs', o Prince του 1980 και το house-πριν ονομαστεί-house. Ως τις 7 το πρωί:

schott:2010 key:05

5. Onra-Long Distance [All City]
To instrumental hip hop του 'Chinoiseries' αποτελεί παρελθόν. Σε κανένα soul/neosoul/funk άλμπουμ απ'όσα κυκλοφόρησαν φέτος δεν υπάρχουν κομμάτια όπως το 'Send Me Your Love' ή το 'My Comet'. Αριστούργημα το εξώφυλλο, μεταδίδει σε μια εικόνα όλη την ατμόσφαιρα του δίσκου.

schott:2010 key:06

6. Beach House-Teen Dream [Bella Union]
Πολλοί ίσως σνομπάρουν την dream pop των Beach House, όπως κι εγώ για αρκετό καιρό τους παρέβλεπα, ως άλλο ένα indie act που προωθείται απ΄το αμερικανικό κολλεγιακό ραδιόφωνο. Πόσο λάθος έκανα.. Η φωνή της Victoria Legrand είναι το καλοκαίρι.



a not so endless list:

6. Beach House-Teen Dream [Bella Union]
7. Urban Tribe-Urban Tribe [Mahogani]
8. The Radio Dept.-Clinging To A Scheme [Labrador]
9. Robert Hood-Omega [M-Plant]
10. Efdemin-Chicago [Dial]
11. The Sight Below-It All Falls Apart [Ghostly International]
12. Erykah Badu-New Amerykah Part Two: Return Of The Ankh [Universal Motown]
13. Caribou-Swim [City Slang]
14. Bvdub-The Art Of Dying Alone [Glacial Movements Records]
15. Steve Moore-Primitive Neural Pathways [Static Caravan]
16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
17. 36-Hollow [3six Recordings]
18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

schott:2010 key:07

7. Urban Tribe-Urban Tribe [Mahogani]
Sherard Ingram, Carl Craig, Anthony "Shake" Shakir, Moodymann. 10 tracks, όλα ονομαζόμενα 'Programs'. Detroit, φτωχογειτονιές, αστικός θόρυβος, φτηνή τεχνολογία, Drexciya, μινιμαλισμός, μελαγχολία.

schott:2010 key:08

8. The Radio Dept.-Clinging To A Scheme [Labrador]
Είχα σκοπό να βάλω στα 20 το 'Music for Real Airports' των Black Dog, αλλά ο χρόνος πέρασε κι η μουσική τους εξατμίστηκε, σαν elevator music απ'τα μεγάφωνα του Heathrow (o δε Eno, περιχαρής). Έτσι μου έμεινε η βραχνή ποπ των Radio Dept., που σε κάθε κομμάτι ακούγονται λες και παίζουν 10 μέτρα κάτω απ'την επιφάνεια της θάλασσας, ή μέσα από δοκιμαστικους σωλήνες. Μουσική για (συννεφιασμένες) χαρούμενες μέρες.

glitchy

Σαν συνέχεια του ποστ για την Alyssa Monks: o Andy Denzler φτιάχνει πίνακες (λάδι σε καμβά), σαν κατεστραμμένες φωτογραφίες, σαν κασέτα VHS που πάγωσε στο pause. Η τεχνική του μου θυμίζει πολύ τον Gerhard Richter.







Andy Denzler

schott:2010 key:09

9. Robert Hood-Omega [M-Plant]
Αν ήταν Βρετανός, θα αποθεωνόταν ως ο master του witch techno (ή κάτι αντίστοιχο). Θα ήταν το trend του μήνα σε site, online δισκάδικα και blogs. Θα ήταν 'ο καλλιτέχνης που έχασες στα 90s'. Δεν έχει τίποτα απ'όλα τα παραπάνω ανάγκη, φυσικά, γιατί όταν έπαιζε αυτή τη μουσική, δεν υπήρχε καν ως ταμπέλα το είδος. Εγκεφαλικό, ακραίο, τευτονικό- σαν σάουντρακ του 'Omega Man'. Ακόμα κι ο Charlton Heston θα το δεχόταν.

schott:2010 key:10

10. Efdemin-Chicago [Dial]
Δεν είναι μια απλή άσκηση ύφους το 'Chicago'. Ο Phillip Sollmann αποτίει φόρο τιμής στην πόλη που γέννησε το house, και φτιάχνει ένα υπέροχο άλμπουμ, ιδανικό για βραδινές βόλτες με αυτοκίνητο. Ότι στην Ελλάδα φέτος αναγνωρίστηκε αντί αυτού το άλμπουμ του Pantha du Prince (ή αλλιώς, όπως κάπου γράφτηκε "ΤΩΝ Pantha du Prince") μόνο ως κοπλιμέντο μπορώ να το δω..

schott:2010 key:11

11. The Sight Below-It All Falls Apart [Ghostly International]
Δε θυμάμαι αν έχω ξαναβάλει τον Sight Below σε λίστες 'καλύτερο της χρονιάς', αλλά κάπου στο παρελθόν τον έχω αναφέρει. Και παρότι μ'άρεσε πολύ η μουσική του, δε γνώριζα ποιος μουσικός κρύβεται πίσω απ'αυτό το όνομα, ώσπου κάποιος φίλος μου είπε ότι πρόκειται για τον Rafael Anton Irisarri. Η συνέχεια του 'Glider' του 2008 είναι ακόμα πιο ατμοσφαιρική, σαν να περπατάς στο σκοτεινό δάσος του οπισθόφυλλου. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να περιγράψω αυτό τον ήχο και δε με νοιάζει στο κάτω κάτω, αλλά μου δημιουργεί τα ίδια συναισθήματα που μου δημιουργεί κι ο GAS. Πόσοι θα μπορούσαν να διασκευάσουν Joy Division έτσι;




11. The Sight Below-It All Falls Apart [Ghostly International]
12. Erykah Badu-New Amerykah Part Two: Return Of The Ankh [Universal Motown]
13. Caribou-Swim [City Slang]
14. Bvdub-The Art Of Dying Alone [Glacial Movements Records]
15. Steve Moore-Primitive Neural Pathways [Static Caravan]
16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
17. 36-Hollow [3six Recordings]
18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

schott:2010 key:12

12. Erykah Badu-New Amerykah Part Two: Return Of The Ankh [Universal Motown]
Σχεδόν προσπάθησα να μη μ'αρέσει το άλμπουμ της Erykah Badu. Γιατί κάπως με ενοχλούσε αυτή η αφροκεντρικής καταγωγής φεμινιστική της στάση, γιατί η φωνή της μου ακουγόταν σαν να'χει καταπιεί ήλιο, γιατί το βίντεο του 'Window Seat' ήταν μια σάχλα ουσιαστικά (ποιος έμεινε έκπληκτος δηλαδή μ'αυτό;). Απ'την άλλη, σχεδόν είχα πείσει τον εαυτό μου πως θα με ενθουσιάσει η Janelle Monae και το δικό της άλμπουμ. Να που συνέβησαν τα αντίθετα: εκεί που η Monae ξέμεινε με το στεγνό, ασπρόμαυρο funk της και σε έκανε απλά να κουνιέσαι στην καρέκλα ασυναίσθητα, η Badu κατάφερε να γράψει υπέροχη, χαλαρή μουσική, να τραγουδήσει σαν άνθρωπος κι όχι σαν diva, να αφήσει το neo- έξω από την soul. Για αρκετό καιρό τα βράδια έμπαινα στο site της για να ακούσω το 'Incense' - ήταν σαν όνειρο.

schott:2010 key:13

13. Caribou-Swim [City Slang]
Θυμάμαι που ακούγαμε παλιότερα τον Dan Snaith ως Manitoba, και βρίσκαμε σ'αυτόν μια καναδική εκδοχή των Boards of Canada- ήταν τότε που δεν είχε βρει την ψυχεδέλεια και την sunny πλευρά της pop, ο ίδιος ήταν ένα ακόμα weirdo kid που πειραματιζόταν με την ηλεκτρονική μουσική. Τα χρόνια πέρασαν, ο Snaith άλλαξε όνομα κι έγινε ένας μικρός indie star: όλοι φέτος τον αποθεώνουν. Είχα πει πως θα αφήσω το 'Swim' έξω από τα 20 του 2010, γιατί έβρισκα πως κάθε κομμάτι είναι φτιαγμένο με τα υλικά του τραγουδιού παρακάτω. Έλα όμως που το 'Jamelia' έχει τα στοιχεία της τέλειας ποπ και δεν μπόρεσα να αντισταθώ..

schott:2010 key:14

14. Bvdub-The Art Of Dying Alone [Glacial Movements Records]
Γιατί το εξώφυλλο με ταξιδεύει. Γιατί είναι τόσο απλό που δε χρειάζεται φιοριτούρες στην παραγωγή κι extra guests. Γιατί είναι soundtrack μιας ταινίας που δε θα γυριστεί ποτέ. Γιατί πετυχαίνει εκεί που αποτυγχάνει το άλμπουμ του Brian Eno με τον Jon Hopkins και τον Leo Abrahams: στο συναίσθημα.

schott:2010 key:15

15. Steve Moore-Primitive Neural Pathways [Static Caravan]
Απ'τη φωτογραφία του εξωφύλλου ακόμα, καταλαβαίνεις πού οδηγεί το πράγμα. Ο Steve Moore, το ένα δεύτερο των Αμερικανών Zombi, αφήνει τα giallo soundtracks και τους Goblin, και βουτάει στην ψυχεδέλεια. Σε περιορισμένη έκδοση 500 αντιτύπων, το 'Primitive Neural Pathways' είναι μια βόλτα στα '70s με μια Trans Am. Στην πρώτη πλευρά (εντελώς oldschool, μιλάμε για πλευρές βινυλίου) και στην έναρξη της δεύτερης, ακούς τον Jean Michel Jarre εποχής 'Oxygene', ενώ στη συνέχεια παρεμβαίνουν οι Kraftwerk απ'το 'Autobahn'.
Ακούγεται κατά προτίμηση με κλειστά φώτα (lava lamp προαιρετική). Τα όργανα που χρησιμοποίησε ο Moore: Arp Solus, Crumar Orchestrator, Dave Smith Prophet 08, Elka Rhapsody, Gforce M-tron, Korg Polysix, Mfb-502 Drumcomputer, Roland Compurhythm Cr-78, Sequential Circuits Pro One & Prophet 600, Sound Lab Mini Synth Plus, Univox Sr-55 & Sr-95 Super Rhythmer.

Απορίες

1. Είναι οι Μέλισσες, όπως διάβασα κάπου, οι Έλληνες Hurts; (!)
2. Κι αν όντως είναι, οι Black Eyed Peas το ξέρουν ότι τους πήραν το 'I Gotta Feeling';
3. Απ’την άλλη, γιατί η Τάμτα χρησιμοποιεί το ‘Don’t Go’ των Yazoo (slowed down κιόλας);
4. Τo πειραγμένο sample πριν το ρεφρέν του Πλούταρχου, του το έχει δώσει ο Caretaker ή ο μ-Ziq;

5. Πόσο σοβαρό είναι να συγκρίνεις το ‘Νησί’ με παραγωγές του ΗΒΟ; (!!)
6. Και γιατί το ‘Masterchef’ είναι τόσο εθιστικό; Φταίει η φροντισμένη παραγωγή; Το διαφορετικό της τριάδας των κριτών που δένει τόσο καλά; Μέχρι κι η Μανωλίδου βγαίνει συμπαθητική..
7. Είναι το ‘Rude Boy’ της Rihanna το καλύτερο mainstream single του 2010;



8. Δεν είναι πολύ παράξενο που μέχρι τώρα δεν είχε μεταφερθεί στον κινηματογράφο ούτε ένα βιβλίο του Haruki Murakami;
9. Έχω άδικα την αίσθηση ότι, σε αντίθεση με τον σοβαρό Καμίνη, ο Μπουτάρης μοιάζει με μια elderly εκδοχή του Βούγια;
10. Η εφαρμογή ‘Find My iPhone’ είναι η εκδίκηση του καλωδιωμένου χρήστη, ή μια cyber εκδοχή του Big Brother;

11. Ποιος μπορεί να σταματήσει την Duffy απ’το εκνευριστικότατο νιαούρισμα στα τελευταία της τραγούδια;
12. Πώς μπορεί ένα κομμάτι του Justin Bieber να γίνει συναρπαστικό;



13. Θα κλείσω, όχι με μια απορία, αλλά με μια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ απάντηση: "-Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; -Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι οι πιτσιρικάδες που γράφουν με σπρέι στους τοίχους απίστευτα συνθήματα. " -Αντώνης Κανάκης.
Χωρίς σχόλια.

schott:2010 key:16

16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
Άκουσα προσεκτικά το '..Twisted Fantasy' του υπερφίαλου κυρίου Kanye, πρόσφατα μάλιστα, κυρίως γιατί ήθελα να καταλαγιάσει η σκόνη απ'τα υπερβολικά σχόλια περί "αριστουργήματος". Με την πρώτη ακρόαση αυτό που διακρίνεις είναι τα ευφάνταστα samples, αλλά ως εκεί τίποτα δε σε κάνει να θεωρείς το άλμπουμ "κλασικό" -έχουν γίνει άπειρες φορές αυτά στο παρελθόν, ποιος σοκάρεται αν κάποιος σαμπλάρει Black Sabbath πια; Ούτε οι καλεσμένοι είναι αυτοί που το ενισχύουν (John Legend, Bon Iver, Jay Z, Raekwon) γιατί οι επιρροές τους χωνεύονται απ'το concept του άλμπουμ κι αναδεικνύουν τον Kanye, όχι αυτούς. Η δύναμη του '..Twisted Fantasy' βρίσκεται στην ατμόσφαιρά του (μια post-Obama Αμερική, σκοτεινή κι απαισιόδοξη, σχέσεις σε απόγνωση ("And who to blame, you to blame, me to blame/For the pain and it poured everytime it rained"), ψυχεδελικά όνειρα, φουτουρισμός και μόδα ('Devil In A New Dress') κι ένα φινάλε που οδηγεί στην Αποκάλυψη ('Who Will survive In America?') ["People don't even want to hear the preachers spill or squeal/And the new words of hell is revolution")]. Δεν είναι ο καλύτερος δίσκος του κυρίου West. Αλλά ίσως είναι ο καλύτερος mainstream δίσκος του 2010.

16. Kanye West-My Beautiful Dark Twisted Fantasy [Roc-A-Fella]
17. 36-Hollow [3six Recordings]
18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

schott:2010 key:17

17. 36-Hollow [3six Recordings]
Dennis Huddleston, δεύτερο άλμπουμ, στη δική του εταιρεία 3six. Μουσική για βροχερούς καιρούς και πόλεις με υγρασία. Όχι για το μετατροπικό χειμώνα της Ελλάδας πάντως. Αν σ'αρέσει ο Max Richter κι ο Tim Hecker, μη διστάσεις.

schott:2010 key:18

18. Shed-The Traveller [Ostgut Ton]
Ξημερώματα μετά το Berghain, με τα αυτιά να βουίζουν και χαμένοι ανάμεσα σε πολυκατοικίες που όλες μοιάζουν ίδιες, με το κρύο να το νιώθεις πρώτα στα κόκκαλα και μετά στο δέρμα, απ'όλη τη βραδιά ξέμεινε ένα beat και εγκαταστάθηκε μέσα σου σαν μικρόβιο. Shed; Shed.. Όχι ακριβώς techno, ambient δεν το λες, φλερτάροντας (ελαφρά) με dubstep ρυθμούς, το 'Traveller' αποτυπώνει πολύ καλά τον ήχο της Ostgut Ton και τι στυλ παραγωγής βγαίνει το 2010 από το Βερολίνο. Ηλεκτρονική μουσική δεν είναι μόνο οι Crystal Castles.. Κατώτερος του ντεμπούτου του όμως, γι'αυτό κι η σχετικά χαμηλή θέση.

schott:2010 key:19

19. Oneohtrix Point Never-Returnal [Editions Mego]
Αυτό το απόκοσμο '70s ψυχεδελικό σύμπλεγμα από παλιά Korg, Akai και Roland synthesizers μου συντρόφευσε ένα καλοκαιρινό ξημέρωμα στην Εύβοια, και σήμερα στη μνήμη μου έχει μείνει σαν ένα soundtrack αϋπνίας, ένα παράδοξο όνειρο προσγείωσης UFO ανάμεσα σε τεράστιες ιτιές και εφιαλτικό άνεμο που δεν κόπαζε με τίποτα.

VHS

"an old VHS tape looped, the echoes of a Roxy Music song repeating endlessly in an empty room, in a New York nobody-street building.."

schott:2010 key:20

20. Flying Lotus-Cosmogramma [Warp]

Χωρίς πολλά πολλά λόγια. Γιατί έχει ταλέντο και το δείχνει.

Info της όλης ιστορίας, εδώ.

magneto

Magnetosphere, revisited (from 2007) from flight404 on Vimeo.

(κι ας είναι Trentemøller, δεν πειράζει, η εικόνα υπερισχύει)

V2