Where next?

Η Ιστορία έχει πολλά παραδείγματα να δώσει πάνω στο θέμα της ανωνυμίας, της ηθελημένης απόκρυψης της ταυτότητας στην Τέχνη. Ειδικά στη μουσική, η υπερβολική έκθεση στα media απ'τις αρχές των '60s οδήγησε καλλιτέχνες (που δεν είχαν και τόσο λοξή βίδα) να αποστραφούν της ταυτότητάς τους και να προβάλλουν αντί εαυτόν, μια άλλη περσόνα. Είτε ήταν οι Residents αυτοί που προσπάθησαν επί δεκαετίες να κρύψουν τα πρόσωπά τους, είτε ο Burial στα χρόνια μας (μέχρι που αποκαλύφθηκε), η δυναμική μιας τέτοιας κίνησης τους πρόσθεσε δημοσιότητα, παρά τους την αφαίρεσε. Λίγο η ηδονοβλεπτική ματιά των μέσων απ'το 1990 και μετά που ήθελε τα πάντα μπροστά σε μεγεθυντικό φακό, λίγο η ίδια η ματαιοδοξία του καλλιτέχνη, στην ουσία η "μέθοδος" κατέστησε το προφίλ του οποιουδήποτε Banksy πολύ πιο ισχυρό από την ίδια του τη φήμη ως "artist".

Οι Sandwell District είναι πιο κοντά στην πλευρά της "ανωνυμίας", της anti-image στάσης που καθιέρωσαν οι Underground Resistance, οι Drexciya, κι οι Basic Channel στα πρώτα χρόνια τους. Πιστοί στο μινιμαλιστικό techno (απ'το design στα 12ιντσα τους μέχρι τον ωμό, ακατέργαστο ήχο), έχουν μια πορεία στο underground που έγινε ξεκάθαρη στο φετινό ομώνυμό τους άλμπουμ, με διάσπαρτες βερσιόν κομματιών, απόλυτα ρυθμισμένη στο τι αντιπροσωπεύουν ο Regis κι ο Function. Το ασπρόμαυρης αισθητικής WhereNext blog δίνει μια ιδέα της φιλοσοφίας τους.




Οι Sandwell District παίζουν απόψε στο Six D.O.G.S.