Μηδέν.

Πίστεψα πως με τα τελευταία μέτρα, το ΔΝΤ κι όλη την κατάσταση στη χώρα, είχαμε πιάσει πάτο./ Σήμερα αποδείχθηκε πως το βαρέλι έχει κι άλλο πάτο. Μπορούμε πιο χαμηλά./ Σκέφτομαι πως σαν χώρα ουσιαστικά έχουμε (όλοι μας) σαπίσει. Σκέφτομαι τους φίλους μου που έχουν φύγει από τη χώρα, κι αναπνέουν άλλο αέρα, από το δηλητήριο αυτό./ Σκέφτομαι όσους φίλους μου (χωρίς εισαγωγικά) πιπιλάνε τσιτάτα τύπου «στον πόλεμο θα έχεις και απώλειες», «η βία είναι η μαμή κάθε νέας κοινωνίας» και λοιπές μαλακίες. Μακριά απ’τον κώλο μας δηλαδή, κι όπου θέλει ας μπει./ Κι όσους άλλους φίλους μου πιστεύουν πως (φυσικά) δε φταίνε όσοι έριξαν τις μολότοφ, αλλά τα ΜΑΤ, ο Βγενόπουλος, κι οι πυροσβέστες./ Αλήθεια, φορούσαν κουκούλα; Τι σημασία έχει../ Αναρωτιέμαι: τα τρία παιδιά που σκοτώθηκαν έπαιρναν μισθούς που δεν τους επηρέαζαν τα νέα μέτρα; Ήταν άραγε τόσο υπεράνω; Αλλά ξέχασα, «αυτά συμβαίνουν στον ιδιωτικό τομέα»./ Στον ίδιο τόνο: «μα κι αυτοί τι ήθελαν να δουλεύουν τέτοια μέρα, προκαλούσαν..»./ Κοινωνία αγέλης./ Θα ξανασυμβούν αυτά, δεν τρέχει τίποτα. Αίμα είναι, δεν είναι τίποτα./
Τουλάχιστον θα γλιτώσουμε τα μπανεράκια στα μπλογκ «α λα Αλέξης». Βλέπεις οι νεκροί είναι απ’την άλλη μεριά. Δε μας συμφέρει./ Which side are you on? Εκεί καταλήξαμε./ Είναι εμφύλιος αν Έλληνας σκοτώνει Έλληνα; Ή μήπως δεν ήταν δολοφονία αλλά παράπλευρη απώλεια;/
Στο Twitter βγήκαν όλοι να κάνουν ρεπορτάζ. Να κραυγάζουν για προβοκάτσια, όπως πάντα. Ξέρεις, υπάρχει κι η συγνώμη, η παραδοχή ότι έκανες λάθος. Αλλά ποιος έχασε το δίκιο, για να το βρεις εσύ; Σωστό./
Δεν έχω αμφιβολία. Το θέμα ήταν, κι εξακολουθεί να είναι πολιτικό. Και παιδείας, σαφώς./ Αλλά όταν το κράτος είναι υπό διάλυση, αυτά είναι λεπτομέρειες./ Κύριοι της Βουλής, δε θα έπρεπε να ανησυχείτε αν θα καεί η Βουλή. Στην Ιαπωνία, θα είχαμε 300 seppuku./ Ταξιδιωτικές οδηγίες να αποφεύγεται η Ελλάδα. Όμορφα. / Στο Αττικόν μυρίζει καμένο δέρμα. Θα το θυμάσαι αν πας σινεμά, ε;/