..and a few words

Antony: Όποτε ακούω τη φωνή του Antony, με πιάνει ένα ασταμάτητο χασμουρητό. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Δεν ήμουν ποτέ φαν, ούτε και το ‘Crying Light’ μου άλλαξε τα γούστα. Κρατάω μόνο το ‘Epilepsy Is Dancing’.
Aaron-Carl: συνεχίζει να βγάζει ποιοτικότατο deep house. To ‘Electrevival’ το δίνει δωρεάν από το site του: download.
Erik Truffaz: μετά το πολύ καλό ‘Arkhangelsk’, σε τριπλή εκδοχή στο ‘Benares/Paris/Mexico’. Λίγα πράγματα εδώ. Το ‘Benares’ είναι η κακή εκδοχή του ethnic στη jazz, το ‘Paris’ είναι φλύαρο. Ξεχωρίζει το ‘Mexico’ με τον Murcof. Θα το ξανακούσω πάντως.
Ricardo Villalobos: δεν έχω καταλάβει ποιος ο λόγος να «πειράζεις» ένα κομμάτι, ίσα για να λες πως έκανες remix. Αχρείαστο mix στο ‘ReComposed’, απαράδεκτο στους KLF.
Fever Ray: το ½ των The Knife, σε σόλο περιπέτειες. Αν σ’αρέσουν οι Knife, σπεύσε.
Actress: παράξενος δίσκος. Αλλού Jeff Mills εποχής Axis (‘Ivy May Gilpin’), αλλού Theo Parrish (‘Againlude’). Recommended.
Telefon Tel Aviv: All good.

Έχω κατεβάσει το άλμπουμ του Morrissey και δεν έχω καμία διάθεση να το ακούσω. Βλέπω κι αυτό το εξώφυλλο και μου έρχεται να το σβήσω τελείως.. ας ξανακούσουμε Larry Heard.

pic: joel sternfeld