Ένας υπέροχος θάνατος

Την ιστορία δεν την γνώριζα, την έμαθα μέσω jason kottke. Μεταφράζω κι εγώ, πρόχειρα, από τους ΝΥ Times:

Κατά τις 10:40 πμ, ο αστυφύλακας John Morrissey, ρυθμίζει την κυκλοφορία μεταξύ 34ης οδού και Πέμπτης Λεωφόρου, όταν διαπιστώνει περιστροφικές κινήσεις από ένα λευκό μαντίλι το οποίο ίπταται στον αέρα, από τους πάνω ορόφους του Empire State Building. Ένα λεπτό αργότερα άκουσε μια συντριβή, που ήχησε σαν έκρηξη. Είδε κόσμο να συγκεντρώνεται προς την 33η οδό.

Εξήντα περίπου μέτρα δυτικά της Πέμπτης Λεωφόρου, το σώμα της δεσποινίδας McHale βρισκόταν προσγειωμένο στην οροφή ενός αμαξιού. Η πρόσκρουση είχε διαλύσει την οροφή και τα τζάμια του αυτοκινήτου. Ο κάτοχος του αυτοκινήτου βρισκόταν σε ένα διπλανό φαρμακείο, διαφεύγοντας έτσι το θάνατο ή σοβαρές σωματικές βλάβες.

Και από το Time:

Την Πρωτομαγιά, αφού άφησε τον μνηστήρα της, η 23χρονη Evelyn McHale έγραψε ένα σημείωμα. «[εκείνος] Είναι πολύ καλύτερα χωρίς εμένα... Δεν θα ήμουν καλή σύζυγος για κανένα»... Στη συνέχεια πήγε στην πλατφόρμα παρατήρησης του Empire State Building. Μέσα από την ομίχλη κοίταξε το δρόμο, 86 ορόφους πιο κάτω. Κι ύστερα πήδηξε. Βουτηγμένη στην απελπισία της, προσγειώθηκε σε μια λιμουζίνα των Ηνωμένων Εθνών που ήταν σταθμευμένη στην άκρη του πεζοδρομίου. Από την απέναντι πλευρά του δρόμου, ο σπουδαστής φωτογραφίας Robert Wiles άκουσε έναν εκρηκτικό θόρυβο. Τέσσερα μόλις λεπτά μετά τον θάνατο της Evelyn McHale, ο Wiles συνέλαβε αυτήν την εικόνα που αποτυπώνει το βίαιο του θανάτου και ταυτόχρονα τη γαλήνη του.

Μερικά χρόνια αργότερα, ο Andy Warhol έφτιαξε ένα σχέδιο (όπως συνήθιζε με πολλές φωτό που του κέντριζαν το ενδιαφέρον), πάνω στη φωτογραφία του Wiles.