Tears In Rain

Αφορμή θα πρέπει να ήταν η 25η επέτειος από την κυκλοφορία του ‘Blade Runner’ του Ridley Scott, αν και κατά βάθος μέσα μου ήξερα πως λιμπιζόμουν αυτό εδώ το βαλιτσάκι, κι ας ήξερα πως πιθανότατα δε θα φτάσει ποτέ στα χέρια μου. Μάλλον όχι για τα 5 discs που περιέχει κάθε πιθανή βερσιόν, ούτε γιατί μου θυμίζει ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία όλων των εποχών, κι ας μην ανήκει ο τίτλος της ταινίας στον Philip K. Dick αλλά στον William Burroughs (ως γνωστόν), αλλά σ’αυτό το αξεπέραστο σάουντρακ που διαθέτει, που κάθε φορά που το ακούω με μεταφέρει σ’άλλη διάσταση και με πάει πίσω, στην πρώτη φορά που το άκουσα.



Όχι πως η ταινία πάει πίσω- μιλάμε για ένα αριστούργημα πάνω στην κινηματογραφική αρχιτεκτονική και το sci-fi γενικότερα. Όμως θέλω να εστιάσω σε ένα από τα καλύτερα OST που έχουν γίνει ποτέ, και στη δική μου ψήφο για το καλύτερο ελληνικό άλμπουμ όλων των εποχών (και μην ακούω αστεία περί ‘Φλου’ ή κάτι τέτοια, πλιζ..). Από τις (πολλές) εκδοχές του score του Βαγγέλη Παπαθανασίου, εκτός της original φυσικά, μ’αρέσει πάρα πολύ η version του ‘Blade Runner’ που περιέχει τα ηχητικά εφέ της ταινίας, ένα ambient έπος, τόσο ατμοσφαιρικό που ακούγοντάς το νιώθεις πραγματικά τη βροχή δίπλα σου. Λέγεται ‘Blade Runner: Los Angeles November 2019’, από την ημερομηνία που εκτυλίσσεται η ιστορία δηλαδή.
Το κατεβάζεις, σε δύο μέρη:

Blade Runner: Los Angeles November 2019 part 1
Blade Runner: Los Angeles November 2019 part 2

Όπως διάβασα και σε ένα blog, «αυτό είναι το πραγματικό chill out, κι όχι ο ομώνυμος δίσκος των KLF».



Σχεδόν κάθε εκδοχή του soundtrack του ‘Blade Runner’ [by Vangelis, (sic)] βρίσκεται εδώ- και το original, και το 25th anniversary edition (όρεξη να έχεις να κατεβάζεις).


I've seen things you people wouldn't believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhauser gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die.