παρα-αθλητικά

Ωραίο τρόπο έχει βρει ο Άντζας για να ξύνει το κεφάλι του. Η σημειολογία της κίνησης έχει να κάνει με το «ας βγάλω το δαχτυλάκι αλλά όχι στο φανερό, μας βλέπουν και κάμερες..».

Ο Σπανούλης από τότε που επέστρεψε από το ΝΒΑ, σουτάρει πολύ πιο ψηλοκρεμαστά(!), προφανώς προς αποφυγή των ψηλών.

Η ΑΕΚ με την προσθήκη του Ριβάλντο και την αποχώρηση των Λάκη και Ίβιτς είναι τουλάχιστον μια ταχύτητα κάτω σε σχέση με πέρσι.

Η Σεβίλλη πρέπει να είναι η πιο γρήγορη ομάδα στην Ευρώπη- η Μίλαν σίγουρα η πιο πονηρή.

Μπορεί σε ένα ποσοστό να μοιάζει «τυποποιημένο» σαν γεγονός και χειρονομία, αλλά όποτε βλέπω τους παίκτες της Σεβίλλης να αφιερώνουν κάθε γκολ (με τη χαρακτηριστική κίνηση προς τον ουρανό) στον αδικοχαμένο Πουέρτα, ανατριχιάζω.

Περισσότερο και από την αξία των παικτών, το πόσο σημαντικό για παράδειγμα είναι να λες πως έχεις την κορυφαία περιφέρεια της Ευρώπης, για την Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ μεγαλύτερο όφελος θεωρώ πως είναι το πόσο μετρημένα, προσγειωμένα και σοβαρά παιδιά είναι όλοι τους (κι ειδικά σε σύγκριση με το πόσο χαζές ερωτήσεις δέχονται συχνότατα από τους δημοσιογράφους).

Τι ματσάρα το Ιταλία-Σλοβενία! Κι αυτός ο Λάκοβιτς πια..


η φωτό, από sport24.gr