till human voices wake us

O Bruce Sterling, από τους σημαντικότερους συγγραφείς ε.φ. των τελευταίων ετών και πρωτοπόρους του cyberpunk (συστήνω Mirrorshades, Schismatrix και τη συλλογή Spider Rose ανεπιφύλακτα), θα μιλήσει στο διήμερο εκδηλώσεων της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης με τίτλο «Από την επιστημονική φαντασία στην πραγματικότητα», 25 και 26 Απριλίου, στο Θέατρο της Ενωσης (Μασσαλίας 22).

Sterling is, along with William Gibson, Tom Maddox, Rudy Rucker, John Shirley, Lewis Shiner, and Pat Cadigan, one of the founders of the cyberpunk movement in science fiction, as well as its chief ideological promulgator, and one whose polemics on the topic earned him the nickname "Chairman Bruce". (wiki)





22/4/07, συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλίνη (Καθημερινή):

«Μπαίνουμε πλέον σ’ έναν κόσμο ακραίων αναταράξεων στα Μέσα, όπου το Διαδίκτυο υψηλών ταχυτήτων καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμά του. Δεν κινδυνεύουν μόνο τα τυπωμένα βιβλία, τα περιοδικά και οι εφημερίδες αλλά και το σινεμά, το ραδιόφωνο, η ηχογραφημένη μουσική, η τηλεόραση – όλα πρόκειται να μεταβληθούν ριζικά. [..] Σήμερα ζούμε ένα πραγματικό ολοκαύτωμα των Μέσων – όσων είναι αναλογικά και όχι ψηφιακά. Για παράδειγμα, το σέλιλοϊντ, το κινηματογραφικό φιλμ δηλαδή, θα πάψει σύντομα να υπάρχει, όπως η βιντεοκασέτα πέθανε πρόσφατα. Αυτοί οι θάνατοι λίγο έχουν να κάνουν με το σινεμά ή την τηλεόραση ως Μέσα• η κασέτα και το φιλμ πεθαίνουν επειδή δεν είναι ψηφιακά, δεν αποτελούνται από μονάδες και μηδενικά».

«Τριάντα χρόνια πριν οι άνθρωποι έβλεπαν το σώμα σαν κάτι καθαγιασμένο• ήταν κακόγουστο να βάφεις τα μαλλιά σου, να κάνεις τατουάζ, να ανοίγεις τρύπες, να αφαιρείς λίπος και να κάνεις πλαστικές, μπόντι μπίλντινγκ και χημικές δίαιτες. Στον σύγχρονο κόσμο του Βιάγκρα, των ορμονικών θεραπειών κ.λπ., αυτά τα κοινωνικά ταμπού εξανεμίστηκαν. Ο κόσμος είναι πρόθυμος να πάρει οποιοδήποτε χάπι ή να υποβληθεί σε κάθε θεραπεία – ρωτάει μόνο πόσο θα κοστίσει και (μερικές φορές) αν θα έχει αποτελέσματα. Ελάχιστα προβληματίζεται πια ο κόσμος πάνω στα όρια της ιατρικής. Για παράδειγμα, αν τα προδρομικά κύτταρα θεραπεύουν αρρώστιες, η πολιτική ελίτ θα είναι η πρώτη που θα τα δοκιμάσει.»



27/5/96, συνέντευξη στον Πάσχο Μανδραβέλη (altfactor):

-Μπορεί οι πρωταγωνιστές να είναι οι κοινότητες. Βλέπουμε ότι στο Internet δημιουργούνται τα community networks. Πως βλέπετε αυτήν την προοπτική;
Αυτό είναι πιό εύκολο να λέγεται παρά να γίνει. Κάποιος πρέπει να φροντίζει την υποδομή. Μπορεί να δημιουργηθεί ένα γραφειοκρατικό πράγμα. Το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ένα modem και μπαίνουν στο Δίκτυο δεν τους κάνει συμπαγή δύναμη, περισσότερο από ότι εμείς που καθόμαστε γύρω από ένα τραπέζι. Δεν γινόμαστε σύντροφοι στα όπλα.
[..]Θα μπορούσε ίσως να γίνει... Αλλά πρέπει να έχει έσοδα, κάποιος πρέπει να μαζέψει συνδρομές, και οι άνθρωποι να εμφανίζονται στις συγκεντρώσεις. Κάποιος πρέπει να κρατά τα αρχεία των μελών, να κάνει δηλαδή την δουλειά που κάνουν τα πολιτικά κόμματα. Και αυτοί που είναι στο Internet είναι πολύ κακοί σ' αυτό. Δεν είναι καλά οργανωμένοι. Αν μπορούσαν να είναι καλύτερα οργανωμένοι δεν θα ήταν online, θα ήταν σε πολιτκά κόμματα, θα ήταν συνδικαλιστές. Θα μιλούσαν στον γείτονά τους κι όχι σε κάποιον στην Ουγκάντα. Δεν θα ήταν περίεργοι να δούν της σελίδες κάποιου τύπου στην Κροατία. Οι δικτυωμένοι άνθρωποι είναι πολύ κακοί στην πολιτική.



Γιατί δεν μπορούμε να βρούμε πληροφορίες στο Δίκτυο;

Ο αδελφός μου που είναι ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας ζήτησε χθές να μάθει για το Internet. Τρέχω το Netscape. Μου ζητά να ψάξουμε για "Air Traffic Control". Πηγαίνουμε στο "Alta Vista" (Σ.Σ: κατάλογος θεμάτων όπως το Lycos, το Yahoo κ.λ.π.) και βρίσκουμε 300.000 διευθύνσεις. Τριακόσιες χιλιάδες! Είναι καλύτερα πληροφορημένος μετά από αυτό; Ξέρεις... θα μπορούσες να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου ψάχνοντας αυτές τις διευθύνσεις, και ποτέ δεν θα ξέρεις ποιά σε αφορά άμεσα.
Ο υπολογιστής δεν έχει πρόβλημα να χειριστεί 300.000 διευθύνσεις. Το πρόβλημα είναι στο κεφάλι του αδελφού μου. Είναι στo πίσω μέρος των ματιών του. Πίσω από την οθόνη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν είναι ανθρώπινη. Μπορεί να χειριστεί οποιοδήποτε αριθμό. Το μποτιλιάρισμα γίνεται εξαιτίας της ανθρώπινης αντίληψης. Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς τριγύρω που να πεί στον αδελφό μου: "Λοιπόν υπάρχουν 300.000 διευθύνσεις για το θέμα, αλλά μόνο οι 3.000 σ' αφορούν". Δεν υπάρχει μηχανή που να εγγυηθεί στον αδελφό μου για τις καλές διευθύνσεις.
Σκέφτομαι και το άλλο. Τι διαφορά θα υπήρχε αν έβρισκε 600.000 διευθύνσεις αντί 300.000; Πάλι θαμένος στην πληροφορία θα ήταν, άσχετα αν έβρισκε ότιδήποτε σχετικό με το θέμα του ή όχι.







η φωτό, από το blog του, beyond the beyond.