23:59, 311209

The future’s so dark, we have to wear shades.
Αντίο 2009 (και μην ξανάρθεις)- the real 2010, please stand up..

sven weisemann-harbor lights

Λίγο πριν αλλάξει η χρονιά

Και τα 2 μου θυμίζουν καλοκαίρι, αλλά δεν πειράζει. Λένε ότι η ποπ μπορεί να σου σώσει τη ζωή. Συμβιβάζομαι και με μια χρονιά, ή μια βραδιά, έστω..

AVTR.

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει ένα κύμα πολεμικής εναντίον του ‘Avatar’. Πολλοί ήδη το βρήκαν βαρετό, με σαχλή πλοκή και εντελώς «αμερικανιά». Ε ωραία, το ‘Lord of the Rings’ δεν ήταν απλοϊκό σε σημεία; Κι εκεί δεν είχαμε απιθανότητες κι ηρωϊσμούς; Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν ήταν σπουδαίο σινεμά. Έτσι κι εδώ, τα CGI κάνουν τα εφέ προηγούμενων μπλοκμπάστερ να μοιάζουν παιδικά. Όχι τόσο αυτά των μαχών, όσο οι λεπτομέρειες στη φύση του πλανήτη, τη βοτανολογία, τα μικρά σημεία που δεν πιάνει εύκολα το μάτι.

Όσο για τις επιρροές του Cameron για το φιλμ, μετράω:

Alien(s)
Last of the Mohicans
Star Wars
Call Me Joe
Pocahontas
Robocop
Wizard of Oz (“you’re not in Kansas anymore..”)
Assault Girl
Dances with Wolves



Η δική μου αίσθηση είναι ότι σαφώς δεν είναι αριστούργημα, αλλά αλίμονο αν δεν περάσεις καλά σε ένα τέτοιο φιλμ. Ώρες ώρες ένιωθα σαν να παίζω σε κάποιο videogame (το ‘Crash Bandicoot’, κατά προτίμηση).



Κι άλλες λεπτομέρειες:

He started by hiring USC linguistic expert Paul Frommer to invent an entirely new language for the Na’vi, the blue-skinned natives of Pandora. Frommer came on board in August 2005 and began by asking Cameron what he wanted the language to sound like? Did he want clicks and guttural sounds or something involving varying tones? To narrow the options, Frommer turned on a microphone and recorded a handful of samples for Cameron.

The director liked ejective consonants, a popping utterance that vaguely resembles choking. Frommer locked down a “sound palette” and started developing the language’s basic grammatical structure. Cameron had opinions on whether the modifier in a compound word should come first or last (first) and helped establish a rule regarding the nature of nouns. It took months to create the grammar alone. “He’s a very intense guy,” Frommer says. “He didn’t just tell me to build a language from scratch. He actually wanted to discuss points of grammar.”

Thirteen months after he began work on Avatar, Frommer wrote a pamphlet titled Speak Na’vi and started teaching the actors how to pronounce the language. He held Na’vi boot camps and then went over lines one by one with each actor. “Cameron wanted them to be emotional, but they had to do it in a language that never existed,” Frommer says. If an actor flubbed a Na’vi word, Frommer would often step in with a correction. “There were times when the actors didn’t want me to tell them that they had mispronounced a word that had never been pronounced before,” he says.

With the language established, Cameron set about naming everything on his alien planet. Every animal and plant received Na’vi, Latin, and common names. As if that weren’t enough, Cameron hired Jodie Holt, chair of UC Riverside’s botany and plant sciences department, to write detailed scientific descriptions of dozens of plants he had created. She spent five weeks explaining how the flora of Pandora could glow with bioluminescence and have magnetic properties. When she was done, Cameron helped arrange the entries into a formal taxonomy.

This was work that would never appear onscreen, but Cameron loved it. He brought in more people, hiring an expert in astrophysics, a music professor, and an archaeologist. They calculated Pandora’s atmospheric density and established a tripartite scale structure for the alien music. When one of the experts brought in the Star Wars Encyclopedia, Cameron glanced at it and said, “We’ll do better.”

[source]

Φυσικά, βλέπεται ΜΟΝΟ σε 3-D. Διαφορετικά, είναι μια απλή περιπέτεια.

schott:00s key:01

1. Newworldaquarium-The Dead Bears [NWAQ, 2008]
Στη δεκαετία του ’80 (κυρίως) ήταν σύνηθες φαινόμενο ένας μουσικός (ή συγκρότημα) να βγάζει έναν φοβερό δίσκο, και μετά να εξαφανίζεται από προσώπου γης. Κάτι σαν one hit wonder. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για τον Jochem Peteri αφού έχει στο ενεργητικό του το υπέροχο ‘Strike’ (ως 154). Αλλά κι έτσι να ήταν τα πράγματα, δε θα δίσταζα καθόλου να έχω στο #1 το ‘Dead Bears’. Γιατί είναι απ’τους δίσκους που βγαίνουν μια φορά κάθε 10 χρόνια. Γιατί ο ήχος του είναι απόκοσμος. Γιατί περιέχει τόσα ετερόκλητα μουσικά στοιχεία μέσα του, που δεν κατατάσσεται σε κανένα είδος. Γιατί μου θυμίζει πολλά και με κάνει να φαντάζομαι ακόμα περισσότερα. Γιατί για μένα, αυτό ήταν τα ‘00s.

Newworldaquarium-The Dead Bears







Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
154-Strike
Boards of Canada-Geogaddi
Jon Hopkins-Opalescent
Ulrich Schnauss-Far Away Trains Passing By
Autechre-Confield



[‘00s]
1. Newworldaquarium-The Dead Bears [NWAQ, 2008]
2. Gas-Pop [Mille Plateaux, 2000]
3. Björk-Vespertine [One Little Indian, 2001]
4. J Dilla-Donuts [Stones Throw, 2006]
5. Luomo-The Present Lover [Force Tracks, 2003]
6. Paddy Mcaloon-I Trawl The Megahertz [Import, 2003]
7. The Avalanches-Since I Left You [Modular Recordings, 2000]
8. Lindstrøm-Where You Go, I Go Too [Smalltown Supersound, 2008]
9. Harold Budd-Avalon Sutra [Samadhisound, 2004]
10. Junior Boys-So This Is Goodbye [Domino, 2006]
11. Fennesz-Endless Summer [Mego, 2001]
12. The Other People Place-Lifestyles Of The Laptop Café [Warp, 2001]
13. Omar S-Just Ask The Lonely [FXHE, 2005]
14. Kuniyuki Takahashi-All These Things [Mule Musiq, 2007]
15. Quiet Village-Silent Movie [!K7, 2008]
16. Burial-Untrue [Hyperdub, 2007]
17. Zombi-Surface To Air [Relapse Records, 2006]
18. Studio-Yearbook 1 [Information, 2007]
19. Deepchord Presents Echospace-The Coldest Season [Modern Love, 2007]
20. M83-Dead Cities, Red Seas And Lost Ghosts [Mute, 2003]

schott:2009 key:01

1. Matthew Halsall-Colour Yes [Gondwana]
Ωραίο να ακούς καινούργια πράγματα, μουσικές που δεν έχεις ξανακούσει. Εξίσου ωραίο όμως να συγκινείσαι από κάτι “old fashioned”. Είχα αποφασίσει να μη βάλω το #1 του 2009 στα 20 της δεκαετίας. To ‘Colour Yes’ του νεαρού Matthew Halsall ταιριάζει απόλυτα με τη διάθεσή μου τον τελευταίο καιρό (και θα είναι ωραίο soundtrack για τις γιορτές, είμαι βέβαιος).

Matthew Halsall | MySpace Music Videos

[2009]
1. Matthew Halsall-Colour Yes [Gondwana]
2. Sven Weisemann-Xine [wandering]
3. Dam Funk-Toeachizown [Stones Throw]
4. Brock Van Wey-White Clouds Drift On And On [echospace]

5. Lindstrøm & Prins Thomas-II [Eskimo]
6. John Frusciante-The Empyrean [Adrenaline Music]
7. DJ Sprinkles-Midtown 120 Blues [Mule Musiq]
8. Grizzly Bear-Veckatimest [Warp]
9. Lee Fields and the Expressions-My World [Truth & Soul]
10. Miike Snow-Miike Snow [Downtown Music]
11. Subway-Subway II [Soul Jazz]
12. Fever Ray-Fever Ray [Rabid Records]
13. Tim Hecker-An Imaginary Country [Kranky]
14. Hudson Mohawke-Butter [Warp]
15. Junior Boys-Begone Dull Care [Domino]
16. Hieroglyphing Being-So Much Noise 2 Be Heard [Mathematics]
17. 10 20-10 20 [Highpoint Lowlife]
18. Scanner-Rockets Unto The Edges Of Edges [BineMusic]
19. Jack Penate-Everything Is New [XL]
20. Lawrence-Until Then, Goodbye [Mule Electronic]

schott:00s key:02

2. Gas-Pop [Mille Plateaux, 2000]
Ασχολήθηκες με την Kompakt ως την κατ’εξοχήν εταιρεία ηλεκτρονικής μουσικής αυτής της δεκαετίας, αλλά αγνόησες έναν απ’τους ιδρυτές της.. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα στο ‘Pop’: ένας ήχος που κινείται, και μοιάζει να αναπνέει, ρυθμισμένος στους χτύπους της καρδιάς σου. Μια κατηγορία μουσικής από μόνο του.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
William Basinski-The Disintegration Loops
Steve Roach-Immersion One
Cordouan-25 05 95
Vladislav Delay-Multila
Monolake-Polygon Cities

schott:2009 key:02

2. Sven Weisemann-Xine [wandering]

[..] I'm a big Max Richter fan. However, my biggest influence as far as soundtracks go is Ennio Morricone. He is a hero to me—the maestro. Michael Nyman's The Piano, John Barry, John Williams—all heroes. [..]

[..] minimalist, with a really melancholic atmosphere. It's my style of piano. Xine is a soundtrack to a film that hasn't been made [..] an imagined journey through all elements of life [..]

(via RA, discogs)

20 κομμάτια, μια χρονιά ολόκληρη.

schott:00s key:03

3. Björk-Vespertine [One Little Indian, 2001]
Την αντιπαθώ την Björk. Γιατί έκανε μόδα το “weirdo” στυλάκι στη μουσική βιομηχανία, γιατί με τα τελευταία της άλμπουμ ξέχασε τι ήταν το ‘Debut’, γιατί αποενοχοποίησε κάθε «τραγουδοποιό» (όχι συνθέτρια ή τραγουδίστρια, όχι) με εμμονές, γιατί έκανε τις κάθε Cocorosie αυτού του κόσμου «εφευρετικές». Απ’την άλλη, ποτέ δεν είπε καλύτερα τραγούδια από αυτά του ‘Vespertine’. Όλες οι δουλειές του Herbert και των Matmos μαζί, είναι το ‘Unison’ από μόνο του.








Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Amy Winehouse-Back to Black
Feist-Let It Die
Roisin Murphy-Ruby Blue
Alicia Keys-Songs in A Minor
Robyn-Robyn

schott:2009 key:03

3. Dam Funk-Toeachizown [Stones Throw]
Πώς γίνεται αυτά που στα eighties θεωρούνταν cheesy κι όλοι τα κορόιδευαν, σήμερα να αποκαλούνται «προχωρημένα»; Strange world. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο μπλα μπλα μπλα.. Damn Funk!

schott:00s key:04

4. J Dilla-Donuts [Stones Throw, 2006]
Μπορεί το hip hop να έχει αλλάξει, μπορεί για πολλούς να έχει γίνει πιο soft από ποτέ, αλλά σίγουρα δεν «πέθανε» ως είδος αυτή τη δεκαετία. Έγινε πιο εμπορικό, πέρασε εύκολα στο mainstream, αλλά ανανεώθηκε κιόλας (με άλλα genres, νέα). Ο μεγάλος παίκτης της δεκαετίας (ξέχωρα από ανεξάρτητα labels τύπου Def Jux ή Rawkus), ήταν η Stones Throw. Κι ο σπουδαιότερος που της ανήκε, ο James Yancey. Δε δυσκολεύτηκα καθόλου να διαλέξω τον αγαπημένο μου hip hop δίσκο των ‘00s. Κι αν ζούσε ο Dilla, ίσως να ήταν υποψήφιος και στα ‘10s. Ήταν άλλωστε ο καλύτερος.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Madvillain-Madvillainy
Kanye West-The College Dropout
Outkast-Speakerboxx/The Love Below
Jay Z-Tha Blueprint
Common-Like Water for Chocolate

____
3 to go:

4. J Dilla-Donuts [Stones Throw, 2006]
5. Luomo-The Present Lover [Force Tracks, 2003]
6. Paddy Mcaloon-I Trawl The Megahertz [Import, 2003]
7. The Avalanches-Since I Left You [Modular Recordings, 2000] bent
8. Lindstrøm-Where You Go, I Go Too [Smalltown Supersound, 2008]
9. Harold Budd-Avalon Sutra [Samadhisound, 2004]
10. Junior Boys-So This Is Goodbye [Domino, 2006]
11. Fennesz-Endless Summer [Mego, 2001]
12. The Other People Place-Lifestyles Of The Laptop Café [Warp, 2001]
13. Omar S-Just Ask The Lonely [FXHE, 2005]
14. Kuniyuki Takahashi-All These Things [Mule Musiq, 2007]
15. Quiet Village-Silent Movie [!K7, 2008]
16. Burial-Untrue [Hyperdub, 2007]
17. Zombi-Surface To Air [Relapse Records, 2006]
18. Studio-Yearbook 1 [Information, 2007]
19. Deepchord Presents Echospace-The Coldest Season [Modern Love, 2007]
20. M83-Dead Cities, Red Seas And Lost Ghosts [Mute, 2003]

schott:2009 key:04

4. Brock Van Wey-White Clouds Drift On And On [echospace]
Λίγο πριν φτιάξω τη λίστα με τα 20 άλμπουμ της χρονιάς, αυτό το είχα στο νούμερο 1. Δεν ξέρω γιατί αποφάσισα να το ρίξω στο #4. Μάλλον γιατί το έχω ακούσει τόσες πολλές φορές, που κατάντησε συνήθεια. Το άκουγα μέρα παρά μέρα σχεδόν από το καλοκαίρι και μετά. Δεν έχω ακούσει πιο “oldschool” ambient (αν υφίσταται ο όρος) από το ‘White Clouds..’. Αυτό το album, και ο δίσκος του Oneohtrix Point Never, είναι λες κι είναι βγαλμένα από άλλη εποχή. Το πρώτο cd μου θυμίζει τους πρώτους δίσκους των Orb, είναι τόσο απλό, synthesizers μόνο, και κάποια φωνητικά αραιά και που. Το δεύτερο cd με τα remix του Intrusion, είναι λες κι είναι ένα άλλο, διαφορετικό άλμπουμ. Το ‘Selected Ambient Works II’ των ‘00s;

_____

3 to go:

4. Brock Van Wey-White Clouds Drift On And On [echospace]
5. Lindstrøm & Prins Thomas-II [Eskimo]
6. John Frusciante-The Empyrean [Adrenaline Music]
7. DJ Sprinkles-Midtown 120 Blues [Mule Musiq]
8. Grizzly Bear-Veckatimest [Warp]
9. Lee Fields and the Expressions-My World [Truth & Soul]
10. Miike Snow-Miike Snow [Downtown Music]
11. Subway-Subway II [Soul Jazz]
12. Fever Ray-Fever Ray [Rabid Records]
13. Tim Hecker-An Imaginary Country [Kranky]
14. Hudson Mohawke-Butter [Warp]
15. Junior Boys-Begone Dull Care [Domino]
16. Hieroglyphing Being-So Much Noise 2 Be Heard [Mathematics]
17. 10 20-10 20 [Highpoint Lowlife]
18. Scanner-Rockets Unto The Edges Of Edges [BineMusic]
19. Jack Penate-Everything Is New [XL]
20. Lawrence-Until Then, Goodbye [Mule Electronic]

schott:00s key:05

5. Luomo-The Present Lover [Force Tracks, 2003]
Αυτό είναι από τα άλμπουμ που έχω ακούσει περισσότερο τα τελευταία 10 χρόνια. Στη θέση του θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται το ‘Vocalcity’, γιατί εκεί ξεκίνησαν όλα. Εκεί γιγαντώθηκε ουσιαστικά το microhouse, όλα αυτά που έκαναν πολύ καλά ο Herbert, ο Akufen, ο Isolee κι ο Matthew Dear. Για μια στιγμή σκέφτηκα να το αντικαταστήσω με το ‘Multila’ (μόνο και μόνο για την Chain Reaction), αλλά δε θα ήμουν σωστός προς τον εαυτό μου. Αν σκεφτείς μάλιστα πως ανήκει σε ένα είδος που δε μου πολυαρέσει (house με φωνητικά), είναι αρκετά παράξενο. Στην ουσία όμως πρόκειται για την πιο ξεκάθαρη ποπ: τραγούδια κανονικότατα, με hooks και μια φωνή που δεύτερη δεν έχει. Και μαζί, η καλύτερη παραγωγή που θυμάμαι (μετάτο 1997)- του Moritz Von Oswald (σε καλό ηχοσύστημα, ακούς το παραμικρό click). Μπορεί το ‘Tessio’ να έχει και καλύτερες εκτελέσεις, αλλά εδώ περιέχεται το ‘Shelter’, και τα διλήμματα παύουν να υφίστανται:



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Isolée-We Are Monster
Ricardo Villalobos-Alcachofa
Akufen-My Way
Matthew Herbert-Bodily Functions
Unai-A Love Moderne

schott:2009 key:05

5. Lindstrøm & Prins Thomas-II [Eskimo]
Θεσσαλονίκη, στο Ολύμπιον, μόνος, μια μέρα που έβρεχε πίνοντας έναν σκέτο εσπρέσο, περιμένοντας να ξεκινήσει η ‘Ωραία και το Τέρας’ του Jean Cocteau. Θα ήταν περίεργο να με βλέπει κανείς με ακουστικά στο καφέ, αλλά μου ήταν αδύνατο να σταματήσω να ακούω το ‘II’. Αυτό συνεχίστηκε και στην προβολή του φιλμ, με αποτέλεσμα να βλέπω Cocteau και να ακούω Lindstrøm/Prins Thomas στο iPod. Δεν ξέρω πόσο παράταιρο μοιάζει σαν εικόνα, σίγουρα πάντως αυτή η μουσική ταιριάζει με τα πάντα, κι αυτό δε θα το έλεγα για πολλά άλμπουμ τελευταία.

Lindstrøm & Prins Thomas-Rothaus

schott:00s key:06

6. Paddy Mcaloon-I Trawl The Megahertz [Import, 2003]
Δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτή τη μουσική, κι αυτό το άλμπουμ συγκεκριμένα. Είναι avant pop; Ας το πούμε έτσι. Ο Paddy McAloon κάνει κάτι τελείως διαφορετικό απ’ό,τι έκανε τις 3 προηγούμενες δεκαετίες με τους Prefab Sprout- ένα κολοσσιαίο συμφωνικό έργο, ένα concept άλμπουμ αγάπης και συγχώρεσης, το δικό του magnum opus. Τα 22 λεπτά του ομώνυμου track είναι από τα ομορφότερα κομμάτια μουσικής που έχω ακούσει ποτέ μου, ανεξαρτήτως είδους. Στους στίχους του χωράει ολόκληρος ο James Joyce κι ο F.S. Fitzgerald. Η κλασική μουσική του 21ου αιώνα.

Paddy Mcaloon-I Trawl The Megahertz

Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
David Sylvian-Blemish
John Foxx-Tiny Colour Movies
Ryuichi Sakamoto-Chasm
Hector Zazou-L’Absence
Jan Garbarek-In Praise of Dreams

____
5 και τελειώσαμε:

6. Paddy Mcaloon-I Trawl The Megahertz [Import, 2003]
7. The Avalanches-Since I Left You [Modular Recordings, 2000]
8. Lindstrøm-Where You Go, I Go Too [Smalltown Supersound, 2008]
9. Harold Budd-Avalon Sutra [Samadhisound, 2004]
10. Junior Boys-So This Is Goodbye [Domino, 2006]
11. Fennesz-Endless Summer [Mego, 2001]
12. The Other People Place-Lifestyles Of The Laptop Café [Warp, 2001]
13. Omar S-Just Ask The Lonely [FXHE, 2005]
14. Kuniyuki Takahashi-All These Things [Mule Musiq, 2007]
15. Quiet Village-Silent Movie [!K7, 2008]
16. Burial-Untrue [Hyperdub, 2007]
17. Zombi-Surface To Air [Relapse Records, 2006]
18. Studio-Yearbook 1 [Information, 2007]
19. Deepchord Presents Echospace-The Coldest Season [Modern Love, 2007]
20. M83-Dead Cities, Red Seas And Lost Ghosts [Mute, 2003]

schott:2009 key:06

6. John Frusciante-The Empyrean [Adrenaline Music]
Θα κοιτάξεις αυτό το εξώφυλλο μέχρι να το δεις πραγματικά. Στο σύμπαν του ‘Empyrean’ δε χωράει κανένα hype, κανένα Pitchfork, κανένα ιντερνετικό buzz. Υπήρχε παλιά ένα graffiti στους τοίχους του Λονδίνου, για τον Eric Clapton. Θα μου επιτραπεί να το παραποιήσω: Frusciante Is God.

____
Πριν τα 5 πρώτα:

6. John Frusciante-The Empyrean [Adrenaline Music]
7. DJ Sprinkles-Midtown 120 Blues [Mule Musiq]
8. Grizzly Bear-Veckatimest [Warp]
9. Lee Fields and the Expressions-My World [Truth & Soul]
10. Miike Snow-Miike Snow [Downtown Music]
11. Subway-Subway II [Soul Jazz]
12. Fever Ray-Fever Ray [Rabid Records]
13. Tim Hecker-An Imaginary Country [Kranky]
14. Hudson Mohawke-Butter [Warp]
15. Junior Boys-Begone Dull Care [Domino]
16. Hieroglyphing Being-So Much Noise 2 Be Heard [Mathematics]
17. 10 20-10 20 [Highpoint Lowlife]
18. Scanner-Rockets Unto The Edges Of Edges [BineMusic]
19. Jack Penate-Everything Is New [XL]
20. Lawrence-Until Then, Goodbye [Mule Electronic]

schott:00s key:07

7. The Avalanches-Since I Left You [Modular Recordings, 2000]
Ο τρόπος που χρησιμοποίησαν τα samples ήταν μοναδικός γιατί δεν έγιναν με σκοπό ένα hip hop άλμπουμ, αλλά την νέα μελωδία. Το ομώνυμο track είναι από τα ωραιότερα πράγματα που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου, είναι σαν πουλιά που κελαηδάνε. Κι αν νομίζεις πως είναι απλά ένα κομμάτι, άκουσέ το πρώτα, και μετά στο δεύτερο βίντεο δες τι δουλειά έχει γίνει για να βγει αυτό το αποτέλεσμα.





Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Bent-Programmed to Love
DJ Shadow-The Private Press
Four Tet-Rounds
Prefuse 73-One Word Extinguisher
DJ Krush-Zen

schott:2009 key:07

7. DJ Sprinkles-Midtown 120 Blues [Mule Musiq]
Δεν περίμενα με τίποτα πως ο Terre Thaemlitz θα έφτιαχνε έναν τόσο ωραίο δίσκο. Μετά από εκείνο το φιάσκο που είχα δει απ’αυτόν στο synch, τον είχα στο μυαλό μου ως κάποιον lunatic performer/media artist. Το ‘Midtown 120 Blues’ με διέψευσε και με συντρόφευσε αυτό το καλοκαίρι: θα το θυμάμαι σαν όνειρο.

schott:00s key:08

8. Lindstrøm-Where You Go, I Go Too [Smalltown Supersound, 2008]
Όχι, αν δεν το θέλουμε, δεν υπήρξε καμία αναβίωση της disco στα ‘00s. Ούτε cosmic disco revivals, ούτε καινούργια tags τύπου nu-disco. Υπήρξε όμως το ‘Where You Go, I Go Toο’, και όλα τα άλλα μοιάζουν ασήμαντα.

The Long Way Home (Prins Thomas edit)

Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Lindstrøm & Prins Thomas-Lindstrøm & Prins Thomas
Daniel Wang-Idealism
Hercules and Love Affair-Hercules and Love Affair
Maurice Fulton Presents...Boof-Life Is Water For Gerbadaisies When They Are Dancing
Black Devil Disco Club-Eight On Eight

schott:2009 key:08

8. Grizzly Bear-Veckatimest [Warp]
Ένας από τους καλύτερους ροκ δίσκους της χρονιάς. Απλές συνθέσεις, εξέλιξη προς το λιτότερο μετά το ‘Yellow House’, μελωδίες. Πέταξαν απο πάνω τους καθετί περιττό. Και φυσικά, ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια των τελευταίων (πόσων, άραγε;) ετών:

schott:00s key:09

9. Harold Budd-Avalon Sutra [Samadhisound, 2004]
Νιώθω πολύ μικρός για να κρίνω τη μουσική του Harold Budd, και πολύ αδαής για να την περιγράψω.

“As long as I can hold my breath”



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
John Foxx and Harold Budd-Transluscence+Drift Music
Harold Budd-The Room
Robin Guthrie and Harold Budd-After the Night Falls/Before Night Breaks
Robin Guthrie-Imperial
John Foxx and Robin Guthrie-Mirrorball

schott:2009 key:09

9. Lee Fields and the Expressions-My World [Truth & Soul]
Θα μπορούσε να είναι και πιο ψηλά στη λίστα. By far ο ομορφότερος soul δίσκος των τελευταίων ετών, με τραγούδια ολοστρόγγυλα, γεμάτα ψυχή και πάθος, από μια υπέροχη φωνή. Ακόμα και τη διασκευή στο ‘My World Is Empty’ την ακούς σαν να’ναι η πρώτη φορά. Beauty.

schott:00s key:10

10. Junior Boys-So This Is Goodbye [Domino, 2006]
Αρχικά είχα αποφασίσει σ’αυτή τη θέση να βάλω το ‘Last Exit’. Αλλά το ‘This Is Goodbye’ είναι σίγουρα πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ. Κανείς δεν έχει διασκευάσει Sinatra έτσι.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
The Knife-Silent Shout
Daft Punk-Discovery
LCD Soundsystem-Sound Of Silver
Chromatics-Night drive
Glass Candy-B/E/A/T/B/O/X

schott:2009 key:10

10. Miike Snow-Miike Snow [Downtown Music]
Από πού μας ήρθε αυτό πάλι; Ένας Αμερικανός, δύο Σουηδοί. Όνομα-αναφορά στον Takashi Miike. Bold pop. Στην πρώτη ακρόαση λες “okay..”, στη δεύτερη σ’αρέσει, η τρίτη έρχεται από μόνη της.

schott:00s key:11

11. Fennesz-Endless Summer [Mego, 2001]
Απ’αυτό τον δίσκο κι έπειτα, δημιουργήθηκε μια ολόκληρη υποκατηγορία μουσικής. Ο Christian Fennesz είναι υπεύθυνος για έναν ήχο που αγκάλιασε ένα φάσμα ευρύ από το ‘Handwriting’ του Khonnor, μέχρι τους Eluvium και τους Panamerican. Ο συνδυασμός κιθάρας και ηλεκτρονικής μουσικής σε κανένα άλλο άλμπουμ του Βιεννέζου δεν βγήκε τόσο όμορφος:



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Tim Hecker-Harmony In Ultraviolet
Max Richter-The Blue Notebooks
Stars of the Lid-The Tired Sounds of..
Growing-Color Wheel
Alva Noto-Xerrox Vol.1

____

Μέχρι στιγμής έχουμε:

['00s]
11. Fennesz-Endless Summer [Mego, 2001]
12. The Other People Place-Lifestyles Of The Laptop Café [Warp, 2001]
13. Omar S-Just Ask The Lonely [FXHE, 2005]
14. Kuniyuki Takahashi-All These Things [Mule Musiq, 2007]
15. Quiet Village-Silent Movie [!K7, 2008]
16. Burial-Untrue [Hyperdub, 2007]
17. Zombi-Surface To Air [Relapse Records, 2006]
18. Studio-Yearbook 1 [Information, 2007]
19. Deepchord Presents Echospace-The Coldest Season [Modern Love, 2007]
20. M83-Dead Cities, Red Seas And Lost Ghosts [Mute, 2003]

schott:2009 key:11

11. Subway-Subway II [Soul Jazz]
Αν το 10-20 ήταν δύσκολο να περιγραφεί, αυτό είναι αδύνατο. Αφήνω τα πολλά λόγια και δίνω πάσα στη Soul Jazz για τα περαιτέρω:

Subway II, the debut album by Subway on Soul Jazz Records, is a startling cosmic marriage of influences – German electronic rock music from the 1970s (Cluster, Kraftwerk, Neu, Harmonia, Ash Ra Tempel), 80s Detroit science fiction techno (Carl Craig, Juan Atkins, Jeff Mills) and a hint of Italian and European disco (Danielle Baldelli meets Cerrone, Space, Moroder and Jean Michel Jarre).

Subway II

_____

Μέχρι στιγμής έχουμε:

[2009]

11. Subway-Subway II [Soul Jazz]
12. Fever Ray-Fever Ray [Rabid Records]
13. Tim Hecker-An Imaginary Country [Kranky]
14. Hudson Mohawke-Butter [Warp]
15. Junior Boys-Begone Dull Care [Domino]
16. Hieroglyphing Being-So Much Noise 2 Be Heard [Mathematics]
17. 10 20-10 20 [Highpoint Lowlife]
18. Scanner-Rockets Unto The Edges Of Edges [BineMusic]
19. Jack Penate-Everything Is New [XL]
20. Lawrence-Until Then, Goodbye [Mule Electronic]

schott:00s key:12

12. The Other People Place-Lifestyles Of The Laptop Café [Warp, 2001]
Χαρακτηριστικός δίσκος για την Warp των ‘00s, το ‘Lifestyles Of The Laptop Café’ θα μπορούσε να αντικατασταθεί από οποιοδήποτε project των Donald/Stinson. Μόνο που εδώ, ο Stinson μόνος του, αφήνει λίγο την electro φόρμα και απλοποιεί τα πράγματα. Ένα χρόνο μετά, ο James Stinson πέθανε. Romantic techno?



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Drexciya-Digital Tsunami
Dopplereffekt-Calabi Yau Space
Arpanet-Wireless Internet
UR presents Galaxy to Galaxy-A Hitech Jazz Compilation
Legowelt-Dark Days

schott:2009 key:12

12. Fever Ray-Fever Ray [Rabid Records]
Σκοτεινό, ιδιόμορφο, κατά στιγμές απωθητικό (αλλά σε κάνει να το ξανακούσεις απ’την αρχή). Είναι παράξενο, αλλά αυτό το άλμπουμ το άκουγα φέτος στη Μύκονο, στο Super Paradise, ανάμεσα σε ορδές ηλιοκαμένων Ιταλών. Και δεν ακουγόταν καθόλου παράταιρο.

schott:00s key:13

13. Omar S-Just Ask The Lonely [FXHE, 2005]
Αν ξεχώρισε ένα καινούργιο πρόσωπο στην παγκόσμια house (και όχι μόνο) σκηνή αυτή τη δεκαετία, χωρίς αμφιβολία ήταν ο Omar-S. Απίστευτες συνεντεύξεις και δηλώσεις, τρομερά 12ιντσα, dj skills, attitude, underground, βρώμικος ήχος. Το ‘Just Ask The Lonely’ επιπλέον ακούγεται και μελαγχολικό (όπως ‘αστική μελαγχολία’):



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Moodymann-Black Mahogani
Theo Parrish-Sound Sculptures Vol.1
Reggie Dokes-The Afromation
Rick Wade-Harmonie Park Revisited
Lawrence-The Night Will Last Forever

schott:2009 key:13

13. Tim Hecker-An Imaginary Country [Kranky]
Ο ήχος του ανέμου πριν την καταιγίδα.

schott:00s key:14

14. Kuniyuki Takahashi-All These Things [Mule Musiq, 2007]
Αυτό είναι ένα άλμπουμ που το «έχασα» στο μεσοδιάστημα 2007-2008. θα μπορούσε να είναι εδώ και μόνο για την Mule Musiq ως εταιρεία. Δεν υπήρξαν αριστουργήματα της jazz αυτή τη δεκαετία, υπήρξαν όμως συνεπέστατα άλμπουμ. Αλλά κυρίως υπήρξε μια διείσδυση της jazz σε άλλα είδη, κι η ανάμειξη με την ηλεκτρονική μουσική. Μετράω: Red Snapper, Christian Prommer’s Drumlesson, Burnt Friedman, St.Germain, Nostalgia 77, Prefuse 73, Jazzanova, Quantic, Amon Tobin, Mr.Scruff, Two Banks of Four, Esbjorn Svensson Trio, Koop, Parov Stelar. Το ‘All These Things’ κυλάει σαν όνειρο. Ακόμα και τα remix που έγιναν σε όλο το άλμπουμ είναι θεϊκά, αλλά θα αφήσω στην άκρη τον Theo Parrish και τους A Mountain of One και θα προτιμήσω την dub εκδοχή:

Kuniyuki Takahashi-All These Things (dub remix)

Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
The Detroit Experiment-The Detroit Experiment
Nils Petter Molvaer-Solid Ether
4 Hero-Play With The Changes
Erik Truffaz-Arkhangelsk
Kammerflimmer Kollektief-Cicadidae

schott:2009 key:14

14. Hudson Mohawke-Butter [Warp]
Παρότι δεν του φαίνεται με την πρώτη, η ακρόαση του ‘Butter’ είναι μια πολύ ευχάριστη διαδικασία. Κάπως έτσι θα πρέπει να είναι η pop σήμερα (κι ας μην το λες καθαρή pop αυτό). Video games του 1984 παίζουν με μπαταρίες του 2009.

schott:00s key:15

15. Quiet Village-Silent Movie [!K7, 2008]
Αν δεν είσαι καλός μουσικός και μπερδεύεις τόσα πολλά είδη σε ένα άλμπουμ, και τόσο αντικρουόμενα, μαζεύοντας samples, μπλέκοντάς τα, με σκοπό να φτιάξεις κάτι σαν Balearic funk, θα αποτύχεις οικτρά. Αν δεν είσαι είπαμε..



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Low Motion Disco-Keep It Slow
Morgan Geist-Double Night Time
Faze Action-Moving Cities
Cinematic Orchestra-Man With A Movie Camera
Metro Area-Metro Area

schott:2009 key:15

15. Junior Boys-Begone Dull Care [Domino]
Ίσως είναι το πιο αδύναμό τους άλμπουμ. Αλλά τι σημασία έχει; Κανείς δεν τους κοντράρει σ’αυτό το είδος. Κι αυτό το ‘Sneak A Picture’..

ad nauseam

Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι μου είναι πιο απεχθές: η προσπάθεια για «Επανάσταση» όσων στο όνομα μιας «γενιάς» (sic και sick μαζί) θέλουν να κάνουν μια χώρα μπουρδέλο ακόμα πιο μπουρδέλο, ή η θεωρητική δικαιολόγηση όσων ενεργούν εξ’ονόματος της «Εξέγερσης» (χωρίς κανένα αίτημα) για τη γενιά του Δεκέμβρη™.

Τη βία φαίνεται πως επιβάλλεται να τη μετράς μόνο απ’τη μία μεριά, απ’την άλλη είναι πάντα δικαιολογημένη. Δε θέλω εξ’ονόματός μου βία για τη βία, δε θέλω καταλήψεις και καδρόνια. The revolution will not be televised- όχι με hashtag στο twitter, σίγουρα*.

(*copyright: dust_road. o τίτλος από silezukuk)

schott:00s key:16

16. Burial-Untrue [Hyperdub, 2007]
Αν υπήρξε ένα νέο είδος που να ξεπήδησε απ’αυτή τη δεκαετία και να έκανε τον απαραίτητο θόρυβο, αυτό ήταν το dubstep. Σέρνοντας διάφορα παρακλάδια πίσω του την τελευταία τριετία, έβγαλε στην επιφάνεια πολλούς μουσικούς: πιο ιδιαίτερος εξ’αυτών, ο Burial. Ίσως ο Kode9 (κι η Hyperdub) να είναι πιο χαρακτηριστικό δείγμα του είδους, αλλά το ‘Untrue’ παραμένει a league of its own.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Kode9-Memories of the Future
Boxcutter-Oneiric
Pinch-Underwater Dancehall
2562-Aerial
Distance-My Demons

schott:2009 key:16

16. Hieroglyphing Being-So Much Noise 2 Be Heard [Mathematics]
Ο Jamal Moss είναι ιδιαίτερη περίπτωση (και μουσικού, και ανθρώπου, αν κρίνω απ’τις συνεντεύξεις του..). Δεν έχει μόνο acid το άλμπουμ, κι αυτό το καταλαβαίνεις όταν ο βρώμικος κι ακατέργαστος ήχος της παραγωγής δεν καπελώνει το ομώνυμο, υπέροχο κομμάτι.

schott:00s key:17

17. Zombi-Surface To Air [Relapse Records, 2006]
Περίεργη δεκαετία για το rock, υποτίθεται πως πέρασαν οι κιθάρες ξανά στο προσκήνιο. Περισσότερο απ’όλα αγάπησα αυτόν εδώ το δίσκο. Γιατί με πήγε στα ‘70s χωρίς να τα’χω ζήσει, γιατί έφτιαξε εικόνες από εκεί που δεν υπήρχαν. Το ‘Digitalis’ είναι από τα κομμάτια της δεκαετίας.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Arcade Fire-Funeral
Interpol-Turn On The Bright Lights
Spoon-Kill the Moonlight
Godspeed You Black Emperor!-Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven!
Mogwai-Rock Action

schott:2009 key:17

17. 10 20-10 20 [Highpoint Lowlife]
Νέοι ήχοι απ’το πουθενά, προσμίξεις, μορφώματα, μεταλλαγμένες καταστάσεις. Θα ακουστεί εντελώς κλισέ, αλλά είναι σαν να παίζουν οι Autechre dubstep.

10 20-milvus

schott:00s key:18

18. Studio-Yearbook 1 [Information, 2007]
Απ’τη Σουηδία ήρθαν πολλά καλά αυτή τη δεκαετία. Jens Lekman, Boat Club, The Radio Dept., JJ, Air France. Διάλεξα λόγω αναμνήσεων τους Studio. Για τις στροφές προς τη χώρα της Αμοργού στα μαύρα σκοτάδια φέτος, για το καλοκαίρι του ’07.



Studio-Self Service (short version)

Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
The Whitest Boy Alive-Dreams
Jens Lekman-Oh, You’re So Silent Jens
JJ-No.2
The Radio Dept.-Pet Grief
Lemon Jelly-Lost Horizons

schott:2009 key:18

18. Scanner-Rockets Unto The Edges Of Edges [BineMusic]
Robin Rimbaud είναι το όνομα του Scanner, κι αυτό εδώ ήταν ένα άλμπουμ-έκπληξη, μιας και ποτέ δε μου άρεσε ιδιαίτερα κάτι απ’την τεράστια δισκογραφία του. Το ‘Rockets..’ θα μπορούσε να είναι soundtrack για ένα ευρωπαϊκό road movie. Το πρώτο track ωστόσο, προδίδει Chris Marker.

schott:00s key:19

19. DeepChord presents Echospace-The Coldest Season [Modern Love, 2007]
Η αναβίωση του dub techno ήταν ένα από τα trend της δεκαετίας στην ηλεκτρονική μουσική. Πληθώρα μουσικών (κυρίως από την Αμερική) στα χνάρια της Basic Channel αναγέννησαν κάτι που γεννήθηκε στη Γερμανία. Καλύτεροι όλων, οι DeepChord, με μια αξιοσέβαστη δισκογραφία, κι ομώνυμη δισκογραφική- εδώ, ως Echospace ο Stephen Hitchell παίρνει τη θέση του Mike Schommer. Χειμώνας.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Yagya-Will I Dream During the Process?
Convextion-Convextion
DeepChord 01-06
Rod Modell-Plays Michael Mantra
Quantec-Thousands of Thoughts

schott:2009 key:19

19. Jack Peñate –Everything Is New [XL]
Πάσχουμε από καλή pop. Ο νεαρός εδώ το κατέχει. Το άλμπουμ του συνολικά είναι άνισο, σύμφωνοι. Έχει όμως δύο από τα ωραιότερα singles της χρονιάς. Κι επειδή πέρσι δεν έβαλα τους Last Shadow Puppets για τον ίδιο λόγο, φέτος επανορθώνω.

schott:00s key:20

20. M83-Dead Cities, Red Seas and Lost Ghosts [Mute, 2003]
Ήταν μια δεκαετία θορύβου. Τη μελωδία την ψάχναμε με το σταγονόμετρο. Ανάμεσα στο doom/noise/metal/shoegaze/drone τοπίο υπήρχαν και φωτεινές εξαιρέσεις. Στο δεύτερό τους άλμπουμ, ο Anthony Gonzales και ο Nicolas Fromageau συνεχίζουν από εκεί που οι My Bloody Valentine άφησαν το ‘Loveless’. Απλά του πρόσθεσαν και synths. Ανάμεσα στο πυκνό σκότος, βγαίνουν και μερικές ακτίνες φωτός.



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Tool-Lateralus
Sunn O))) & Boris-Altar
Ulver-Perdition City
Jesu-Conqueror
Nadja-Touched