schott:00s key:05

5. Luomo-The Present Lover [Force Tracks, 2003]
Αυτό είναι από τα άλμπουμ που έχω ακούσει περισσότερο τα τελευταία 10 χρόνια. Στη θέση του θα έπρεπε κανονικά να βρίσκεται το ‘Vocalcity’, γιατί εκεί ξεκίνησαν όλα. Εκεί γιγαντώθηκε ουσιαστικά το microhouse, όλα αυτά που έκαναν πολύ καλά ο Herbert, ο Akufen, ο Isolee κι ο Matthew Dear. Για μια στιγμή σκέφτηκα να το αντικαταστήσω με το ‘Multila’ (μόνο και μόνο για την Chain Reaction), αλλά δε θα ήμουν σωστός προς τον εαυτό μου. Αν σκεφτείς μάλιστα πως ανήκει σε ένα είδος που δε μου πολυαρέσει (house με φωνητικά), είναι αρκετά παράξενο. Στην ουσία όμως πρόκειται για την πιο ξεκάθαρη ποπ: τραγούδια κανονικότατα, με hooks και μια φωνή που δεύτερη δεν έχει. Και μαζί, η καλύτερη παραγωγή που θυμάμαι (μετάτο 1997)- του Moritz Von Oswald (σε καλό ηχοσύστημα, ακούς το παραμικρό click). Μπορεί το ‘Tessio’ να έχει και καλύτερες εκτελέσεις, αλλά εδώ περιέχεται το ‘Shelter’, και τα διλήμματα παύουν να υφίστανται:



Υποψήφια αλλά δεν κέρδισαν:
Isolée-We Are Monster
Ricardo Villalobos-Alcachofa
Akufen-My Way
Matthew Herbert-Bodily Functions
Unai-A Love Moderne