schott:08 key:17

#17. Carl Craig and Moritz Von Oswald-ReComposed [Deutsche Grammophon]
Δύο «ιερά τέρατα» (με το συμπάθειο) της ηλεκτρονικής μουσικής, μπλέκονται στα γρανάζια της Deutsche Grammophon για να πιάσουν την digital μπαγκέτα του μαέστρου. Ravel και Mussorgsky είναι το πείραμα εδώ (‘Bolero’, ‘Rapsodie Espagnole’ και ‘Pictures at an Exhibition’ αντίστοιχα), και πειραματόζωο ο Herbert Von Karajan, στου οποίου τα βήματα τρέχει πλέον σιδηρόδρομος. Το ‘ReComposed’ είναι μια απέραντη ευθεία, χωρίς την παραμικρή τεθλασμένη, χωρίς διασταυρώσεις ή εμπόδια. Ακούγεται αυτόνομο, σαν ένα έργο, κι είναι τόσο αψεγάδιαστο που εκνευρίζει..

Το χειρότερο #17. Primal Scream-Beautiful Future [B-Unique]. Θα μου πεις (και με το δίκιο σου), πού τους ξέθαψες αυτούς; Έλα ντε, βλέπεις η περιέργεια πολλές φορές είναι άτιμο πράγμα, κι εκτός από τη γάτα σκοτώνει και τη διάθεση. Όπως φαίνεται, και στους Primals η έμπνευση έχει πεθάνει προ πολλού- στο ‘Beautiful Future’ άφησαν τα μπλουζ και το ροκ για να πιάσουν τους MC5 και τους Suicide (με ολίγη από CSS). ‘Boring Future’ έπρεπε να λέγεται.