saturday night's alright for hunting

Έξι σάββατα πριν, στο Fuzz στον ΚΒ: μια παρέα πιτσιρίκια, πρωτο-emo, μιλάνε δίπλα μου και ψευτοκουνιούνται επί 2 ώρες σερί. Πολύ αμφιβάλλω αν έχουν πάρει χαμπάρι ότι κάποιο λάιβ λαμβάνει χώρα στη σκηνή. Μάλλον θα νομίζουν πως απλά ο dj πού και πού λέει και κάποιο «ευχαριστώ». Η συναυλία αν δεν παιζόταν το ‘Μιράντα’ θα χαρακτηριζόταν άνετα απογοητευτική, πράγμα που με κάνει να σκέφτομαι πρώτον πόσο διαφορετικά έβλεπα κάποια άτομα πριν κάποια χρόνια, και δεύτερον τι κοινό μπορεί να έχω με κάποια παιδιά που τυφλά ακολουθούν κάτι με πάθος κι αγκαλιασμένοι τραγουδούν ένα κομμάτι, με όποιο τρόπο κι αν εκτελεστεί αυτό. Ο ΚΒ τυλίγεται με γάζες στο πρόσωπο, εγώ έχω σιχαθεί το Fuzz γιατί έχω δει καμιά δεκαριά λάιβ εκεί φέτος, και έξω ψιχαλίζει αρκετά σπαστικά για να εκνευριστείς- αποφάσισε, θα βρέξεις ή όχι; Ακολουθούν ποτά σε μπαρ με ‘90s trash hits. Ναι, έπαιξε και Χρήστο Κυριαζή.

Έξι σάββατα μετά, με υποψίες ηλίασης και τρέιλερ του γεγονότος τον απαραίτητο πονοκέφαλο, ρίχνω εικονικά κέρματα για το αν θα βγω απόψε ή όχι. Rahsaan Roland Kirk, 2562, Kangding Ray, Weather Report, Omar S, το Winamp κόλλησε και δεν κάνει scrobbling. Βαριέμαι να βρω τι φταίει. Βγάζω χαζές φωτό, γεμίζω ποστ-ιτ που ξέρω πολύ καλά πως ποτέ δε θα χρησιμοποιήσω, αναβάλλω να κατεβάσω τα καλοκαιρινά. Σκέφτομαι ανθρώπους που είναι αρκετά μίλια μακριά μου- κι ανεπαίσθητα συνειδητοποιώ πως αυτό που μας δένει με τις αναμνήσεις και τους ανθρώπους και μας κάνει να τους θυμόμαστε μέρες ή και χρόνια μετά, δεν είναι μόνο όσα έζησες ή οι εικόνες, οι μουσικές που μοιράστηκες κι οι τοποθεσίες που είδες μαζί τους, αλλά και τα μέρη που τους πρωτοσυνάντησες ή τους γνώρισες. Σκέφτομαι ένα μπαλκόνι απ’όπου μπορούσα να δω την Αθήνα από ψηλά κάπως διαφορετική, και προσπαθώ να βρω ποιο αόρατο λινκ συνδέει αυτή την εικόνα με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. html εγκεφάλου, μπορεί και συναισθημάτων- ας πρόσεχα να μη χάζευα όταν κάναμε πληροφορική στη σχολή.