Κλισέ νο.323

Η βράβευση του Μάρτιν Σκορσέζε (ξανά: ΣκορΣέζε) στα φετινά Όσκαρ έφερε για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια ένα φλέγον (chic) κλισέ. Με 2 λόγια συνοψίζεται στην ακόλουθη πρόταση: "Εκεί στα Όσκαρ όλοι μαλακίζονται-ο Σκορτσέζε(..) έπρεπε να έχει πάρει το Όσκαρ από τους 'Κακόφημους Δρόμους' ήδη".

Εν ολίγοις, κάθε μεγάλος δημιουργός αναγνωρίζεται μετά από πολλά χρόνια εξαιτίας των συνομωσιών που τρέφουν τα μεγάλα κυκλώματα. Φυσικά κανείς δεν αρνείται πως πολλοί σκηνοθέτες/ηθοποιοί θα μπορούσαν να έχουν πάρει βραβεία για τη δουλειά τους τη χρονική στιγμή που έπρεπε. Όμως οι "υποψιασμένοι" γνωρίζουν πως αυτό είναι κανόνας αυταπόδεικτος, κι οι χρονικές συνθήκες ή το πως "ωριμάζει" ένας καλλιτέχνης δεν υπολογίζονται. Ούτε καν η φύση του βραβείου και το ποιος ψηφίζει γι'αυτό.

Αν ο ανυποψίαστος τολμήσει να αντιπαραθέσει τη λογική, έρχεται αντιμέτωπος με δικλείδες συνομωσίας:

-Πάντως κι ο Ντέιβιντ Λιντς δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε "mainstream".
-Ναι αλλά αδικείται, εδώ έχουν πάρει Όσκαρ τόσοι και τόσοι-θα έπρεπε να το έχει πάρει από το 'Eraserhead'!
-Μα αυτό είναι ένα ασπρόμαυρο φιλμ, σχεδόν πειραματικό, με βιομηχανικά σκηνικά και θορύβους για μουσική, ζωντανά κοτόπουλα, έμβρυα και καλοριφέρ..
-Ε και;
-....

Βέβαια το κλισέ δεν βρίσκει εφαρμογή μόνο στα Όσκαρ:

-Τα φεστιβάλ λειτουργούν με συμφέροντα. Ο πρόεδρος της επιτροπής στις Κάννες εξυπηρετεί οφέλη, ψηφίζει με πολιτικούς όρους, δες λίγο τι διαμάντια έχουν παιχτεί στο Φεστιβάλ των Καννών και αγνοήθηκαν-εδώ δεν πήρε βραβείο σε κανένα φεστιβάλ ο Σεργκέι Καγκουράνοφ, τι να λέμε τώρα.
-Ο Γεωργιανός με τις οικολογικές ανησυχίες και τα ευρυγώνια πλάνα;
-Ε βέβαια, αυτός από το ντεμπούτο του κιόλας θα'πρεπε να είχε φορτωθεί βραβεία.
-Εμμ..μιλάς για το 'Ο άνθρωπος που έβλεπε τις κατσαρίδες να ριγούν;'
-Φυσικά, το αριστούργημά του.
-Μα, κάτσε, η ταινία ήταν μικρού μήκους, γυρισμένο σε super8, και παίχτηκε μόνο σε ειδικές προβολές ενός και μόνο φεστιβάλ, σε τμήματα 'Νέων Οριζόντων' μάλιστα..
-Φεστιβάλ Αβοριάζ, 1982, μεταμεσονύχτια προβολή, ήμουν ένας από τους 19 που είδαν το φιλμ. Αξέχαστη εμπειρία..

Με λίγη φαντασία το κλισέ μπορεί να επεκταθεί και σε Γκράμι, Νομπέλ, Μπούκερ, Pritzker κ.ο.κ. ..